అంతర్మధనం – మలి భాగం

ఈ అంతర్మధనం వెనకాల కారణాన్ని మొదటి భాగంలో చదివారు కదా, ఇప్పుడు మలి భాగానికి వస్తాను. ఈ పుట నేను రెండవ సారి వ్రాస్తున్నాను. మొదటి సారి అంతా వ్రాసి చక్కగా ప్రచురించే వేళకి నా కలన యంత్రం కాస్తా భీష్మించుకు కూర్చుంది. తప్పక రీబూట్ చేసి మళ్ళి మొదలు పెట్టాను. ఈసారి మొదటి సారి వివరించినంతగా కాకపోయినా కొంచం సహనంతో అన్ని విషయాలు ఏకరువు పెట్టడానికి ప్రయత్నిస్తాను.

అస్సలు విషయంలోకి వెళ్ళే ముందు ఒక ఉపోద్ఘాతం. మా తాతయ్యగారు, శ్రీ దామరాజు వెంకట రామ సూరి గారు, కాలం చేసే ముందు కొంత కాలం మా దగ్గర ఉన్నారు. వారి నుంచి నేను చాలా నేర్చుకున్నాను. వారు చెప్పిన ఓ కధ ఈ పుటకి మూలం. ఆ కధని నేను ఎప్పుడూ మర్చి పోలేను ..

ప్రతి మనిషి తన గమ్య స్థానాన్ని వెతుక్కుంటూ సాగే పయనంలో తనకు తెలిసిన లెదా తెలుసుకున్న దారులలో శ్రేష్టమైన దానిని యెంచుకుని (ఎన్నుకుని అని వ్రాసాను, ఈ పదం ఇక్కడ బాగుందా!!) తన ప్రయాణం ఆరంభం చేస్తారు. అట్లా పయనించే పయనంలో తనకు చేదోడు వాదోడుగా ఉండడానికి, హితులు.. సన్నిహితులు.. స్నేహితులు.. భందువులు.. ఇలా ఎందరో మరెందరినో కలుపుకుని పయనిస్తూ ఉంటారు.

అలాంటి పయనంలో తనకు శత్రువులు ఎదురైతే, అది తన తప్పుగా అర్దం చేసుకోవాలి. కానీ అదే పయనంలో తనకు తోడుగా పయనిస్తున్న మిత్రులు ఒక్కొరొక్కరుగా తొలగిపోతూ ఉంటే, అది తాను ఎంచుకున్న దారి తప్పుగా అర్దం చేసుకోవాలి. మన శ్రేయస్సు కోరే వారిని బలి ఇచ్చి సాగించే పయనంలో ఒక్కొక్కరూ తొలగి పోతూ ఉంటే, అలాంటి పయనంలో ఆఖరుగా మిగిలేది ఒంటరి తనమే. అలాంటి పయనం కన్నా శుఖః దుఖాఃలయందు మనతో పాటు కలసి పయనించే తోడు అవసరం అని ప్రతి వ్యక్తి గమనించాలి. అలాంటి సహచరుల కోసం అవసరమైతే మనం పయనించే గమనాన్ని లేదా మనం జీవించే పంధాన్ని మార్చుకోవాలి.

ఇది చాలా పెద్ద కధ, కానీ క్లుప్తంగా పైన చెప్పినట్లన్నమాట. అందువల్ల చెప్పొచ్చినదేమిటంటే, నా పంధా కనుక నాకు శత్రువులను తెచ్చిపెట్టినా ఫరవాలేదు కానీ, ఉన్న మిత్రులను కోల్పోయేటట్లుంటే, ఆలోచించ వలసిన .. కాదు కాదు, మార్చుకో్వలసిన సమయం ఆశన్నమైందన్నమాట. అందుకని ఒక్కొక్క పుటని ఒక్కొక్కరికి కేటాయించేదుకు బదులుగా .. అందరికీ ఒక్క సారే జేజేలు కొట్టేస్తే పోలా అని తోచింది. అదిగో అలా తోచినదే తడవుగా ఇలా..

***************************************************************************

తాడేపల్లి గారు : వీరి గురించి నేను చెప్పేటంతటి వాడినా!! వీరు ఏ విషయమైనా అనర్గళంగా మాట్లాడేస్తూ ఉంటారు. మరి పుస్తక ప్రదర్శన శాలలో ఊరుకుంటారా.. వీరి గురించి ఎంత ఎక్కువ చెప్పినా తక్కువే..

దాట్ల శ్రీనివాస రాజు గారు: వయస్సులో నాకన్నా చిన్న వారైనా, ఎప్పుడూ చిరునవ్వుతో ఏది అడిగినా సహనంతో చక్కగా వచ్చే పోయ్యే వారందరికీ ఏదో తనకు తోచినది చేర వెయ్యాలి అన్న తపన నన్ను మంత్ర ముగ్దుడ్ని చేసింది..

నల్లమోతు శ్రీధర్ గారు: వీరికి దేవుడు ఓర్పు అనే పదాన్ని లెదా పదార్దాన్ని ఎంత మోతాదులో ఇచ్చాడో అని ఎన్ని సార్లు నన్ను నేను ప్రశ్నించు కున్నానో నాకే తెలియదు. వీరికి ఇంత ఓర్పు ఎలా వచ్చిందో ఇప్పటికీ నాకు అర్దం కాలెదు

నమ్మల నాగ మురళీధర్ : వీరు వచ్చినన్ని రోజులూ వీరితో పాటుగా వీరి కలన యంత్రం చక్కగా పాలు పంచుకుంది. వీరికి ధన్యవాదాలు చెప్పాలో లేక వీరి కలనయంత్రానికి చెప్పాలో అర్దం కాలేదు. కానీ ఒక్కటి మాత్రం నిజం. వీరి కలనయంత్రం చాలా బాగా ఉపయోగ పడిందంటే అతిసయోక్తి కాదు్

కశ్యప్ గారు : అడగంగానే పుల్లైస్ కొనిచ్చిన వీరిని ముందుగా ప్రస్తావిస్తే ఏదో స్వార్దం అనుకుంటారని తలుస్తూ.. తటపటాయిస్తూ.. ఏది ఏమైనా వీరిని మర్చి పోకూడదని ఇక్కడ. ఎంత చలాకీగా పాలు పంచు కున్నారంటే, వీరిని చూస్తే దీపావళి సీమటపాసు కాయ గుర్తుకు వస్తుంది

జీవితంలో కొత్తకోణంతో మన ముందున్న శ్రీనివాస్ గారు : ఎంత వినయస్తులో .. నేను చెప్పేకన్నా మీరు మాట్లాడి చూస్తే తెలుస్తుంది. ఇంత నిదానం మనిశిని నేను ఇంతక ముందు చూడలేదంటే నమ్ముతారా..

చావా కిరణ్ గారు : అడగంగానే నేనున్నాను అనే రీతిలో ఎక్కడున్నా ఎప్పుడైనా పిలవంగానే వాలేస్తారు. కావలంటే ఒక్క సారి మీరు ప్రయత్నించి చూడండి

సనాతన భారతిగా బ్లాగుతున్న సతీశ్ : లేటుగా వచ్చినా లేటెశ్టుగా వచ్చా .. అన్న నానుడి వీరికి చక్కగా సరిపోతుందేమో వీరు అంతగా పాలు పంచుకోక పోయినా, ఎవ్వరెవరు ఏమేమి చేస్తున్నారు అని గమనిస్తూ, ఎవ్వరికైనా ఏదైనా సహాయం కావలంటే సహాయం చెయ్యడానికి సంశయించని వీరి వ్యక్తిత్వానికి జేజేలు కొట్టాలనిపించింది

చాలా మంది పేర్లు నాకు గుర్తుకు రావటం లేదు, కావున మీరు నాకు గుర్తులేరనుకోవద్దు, ఒక్క సారి స్పందించ గలరు. మీ ముఖ చిత్రం చూస్తే తప్పక గుర్తు పడతాను. కావున నన్ను క్షమించి, ఇక్కడ ఒక్కసారి స్పందించండి.

ఇక మహిళా బ్లాగర్ల విషయానికి వస్తే.. మొట్ట మొదటగా ఒక్కరు నేను ప్రస్తావించకుండ ఉండలేను ..

రమణి గారు : కాలేజీకి వెళ్ళే కూతురు ప్రక్కనే ఉన్నా, నేను గమనించ లేక పోయ్యాను. అంటే ఇకడ మీరు గమనించాల్సిన విషయమేమిటంటే.. వీరు వయ్యస్సులో పెద్దవారైనా అంత గాంభీర్యాన్ని ప్రదర్శించకుండా, అందరితో చనువుగా మెలిగిన తీరు చూస్తుంటే, అబ్బుర పడ్డాను.

పప్పు అరుణ గారు : వీరిని చూస్తుంటే చాలా ముచ్చట వేసింది. అదేదో పాత సినిమాలో ఉమ్మడి కుటుంబంలో సావిత్రి గారిలా, మరో సినిమాలో ఇంటికి పెద్దక్క అయిన జయప్రద గారిలా, మరో సినిమాలో సౌందర్య లాగా చలాకీగా తిరిగే వారు

ఙ్ఞాన ప్రసూనాంబ గారు : వీరు చేసిన పూర్ణాలు ఇంకా నా శృతి పధంలోంచి జారుకోలేదంటే నమ్మండి. మేము తింటామని తలచి కష్టపడి ఇంటి నుంచి చేసి తీసుకు వచ్చారంటే, వీరి ఆప్యాయతను ఏ శిఖరానితో పోల్చాలో నాకు అర్దం కావటం లేదు. వీరు చేసిన పూర్ణాలకు ముక్తాయింపు నేను, నాకు తోడుగా పైన ఉదహరించిన రమణిగారు వీరికి సరి సమానంగా మరో బ్లాగరు సుజాత గారు పోటీ పడి మరీ ఆ డబ్బను ఖాళీ చేసామనుకోండి. బ్లాగు ముఖంగా వీరికి మరోసారి భన్యవాదములు అలాగే మరో విన్నపము.. మనం ఇంకొక సారి కలిస్తే బాగుంటుందని అనుకుంటున్నాను. ఏమంటారు? అదేనండీ కలవడానికి వచ్చినప్పుడు మీరెలాగో ఒట్టి చేతులతో రారు కదా.. చక్కగా వచ్చేటప్పుడు ఆ పూర్ణాలేవో చేసి తెస్తారు కదా.. వాటి గురించి మనం అప్పుడు చర్చించు కుందాం. ఏమంటారు.. ఏమి అనకండి, ఎప్పుడు కలుస్తున్నామో నాకు ఒక్కడికే మైల్ చెయ్యండి, లోకానికి తెలిసందనుకోండి నా వాటా పూర్ణాలు కొట్టేస్తారు. (ఇక్కడ వ్రాసిన వాళ్ళందరిలో వీరి గురించే ఎక్కువ ప్రస్తావించడం వెనుక పూర్ణాలే కారణం కాదని గమనించాలి)

శిరీష గారు : వీరు ఓ పెద్ద కంపెనీలో మంచి పొజీషన్ లో ఉన్నా అందరితో చాలా కలివిడిగా తిరిగిన తీరు చూస్తుంటే, ముచ్చట వేసింది. నేను చాలా కొద్ది మహిళా బ్లాగర్లతో మాట్లాడాను, అలాంట్ వాళ్ళలో ఎక్కువ సేపు వీరితోనే మాట్లాడానంటే మీరు నమ్మాలి

పూర్ణిమ గారు : వయస్సులో నాకన్నా చిన్నవారైనా (ఇలాంటి పద ప్రయోగం చెయ్యడం అసభ్యం అనుకుంటే, క్షమించాలి) వీరితో అస్సలు మాట్లాడలేదు కానీ వీరు మాట్లాడుతుంటే అన్యమనస్కంగా వీరి భావనలు, వీరి ఆలోచనలు నా ప్రమేయం లేకుండనే నా చెవిన పడ్డాయి. కొన్ని విషయాలలో వీరిది చాలా స్పష్టమైన భావన, ఖశ్చితమైన ఆలోచనా సరళి, వీరి పరి పక్వాన్ని తెలియ జేసింది. ఇంకా ఎక్కువ వ్రాస్తే, అర్దం చేసుకునే కన్నా అపార్దానికి అవకాశం ఉంది.

సుజాత గారు : ముందు చెప్పినట్లుగా, వీరు నాకు పోటీకి వచ్చారు. అదేనండీ, పైన ప్రస్తావించిన పూర్ణాల విషయం గుర్తు ఉండే ఉంటుంది. కొంచం కుళ్ళొచ్చింది, కానీ అక్కడ స్థానబలం వారి వైపే ఉంది. వీరితో మాట్లాడుతుంటే, ఎటువంటి inhibition లేకుండా మాట్లాడేశానంటీ అని నామీద నాకే ఆశ్చర్యం వేసింది. అడగంగానే వెళ్ళి మిర్చి బజ్జీలు తెచ్చిచ్చారు. కానీ నా వరకూ రాలేదు. పైన ఉదహరించిన అరుణగారు మళ్ళి వెళ్ళి తీసుకు వచ్చి, మిస్సయిన వాళ్ళకోసం దాచి మరీ పంచారు.

వలబోజు జ్యోతి గారు : వీరిని రెండుసార్లు కలిసాను, కలసిన రెండు సార్లు, చక్కగా వారి ఇద్దరు సంతానంతో వచ్చారు. వారి పుత్రికా పుత్రులు వారిలాగే చాలా కలివిడిగా కలసి మెలసి పోయ్యారు. ఆ!! మరో విషయం మర్చి పోయ్యాను. అదేనండీ, సున్నుండలు.. ఎక్కడ నుంచి పట్టుకొచ్చారో తెలియదు కానీ బాగున్నాయి. వీరు ఉత్తచేతులతో రావడం నేనెప్పుడూ చూడలేదు. ఏమిటో ఇలాంటి వాళ్ళను చూస్తే, కొంచం గర్వంగా ఉంటుంది. ఇలాంటి వాళ్ళ మధ్య నేను ఉన్నాను అని

ఆఖరుగా కాకపోయినా చివ్వరలో, వరూధిని గారు : వీరిని కలవక ముందు వరకూ వీరికి కొంచం గాంభీర్యం పాళ్ళు ఎక్కువ అని అనుకునే వాడిని. వీరిని కలిసిన తరువాత నేను చదివిన వారేష్ బ్లాగు చీరిదేనా అనిపించింది. అచ్చంగా చెప్పాలంటే, down to earth, అనుకోండి. తెలుగులో ఇలాంటి వారిని ఏమంటారో అర్దం కాలేక పోవడమే ఈ పుట ఇంత ఆలస్యంగా ప్రచురించడానికి కారణం. నేను అతి తక్కువగా మాట్లాడిన మహిళా బ్లాగర్లలో వీరిదే అగ్రస్థానం.

--------

ముగించే ముందు మరొక విన్నపం, రాజుగారి రెండవ భార్య బాగుంది అంటే.. పెద్ద భార్య బాగాలేదా అన్నాడట వెనుకటికి ఒకడు.. అలా ఒకళ్ళ గురించి వ్రాస్తే, మరొకరికి ఈ గొప్పతనం లేదా అని మాత్రం చచ్చు ప్రశ్నలు వేయకండి. అలాంటి చొప్పదంటు స్పందనలను తొలగించే హక్కు నాకు ఉందని మరచి పోవద్దు

ఇక నా అభిప్రాయం ఇంతటితో ముగింపునకు వచ్చింది. మీ స్పందనలకై ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను,

ఇట్లు,

భవదీయుడు

నేను డిలీట్ చెయ్యకుండా ఉంచిన మరికొన్ని SMSలు

ఈ SMS లు కాదు కానీ, చదివేకొద్దీ నవ్వొస్తోంది అలాగే, డిలీట్ చేసేటప్పుడు భాధ వస్తోంది. కానీ ఏమి చేస్తాను, ఫోన్ లో అన్నీ పట్టే ప్లేస్ లేదే.. సరే.. మరికొన్ని డిలీట్ చేసేస్తున్నాను.

----------------------

see outside the window

Sun is waiting for you..
Flowers smiling for you..
Birds are singing for you ..

and some one is waiting for you..

----------------------

My Eyes are waiting to see you..
My Ears are waiting to hear you ..
My Mobile is waiting for your SMS..
My heart is waiting to say .. miss you..

-----------------------
There are 2 types of enjoyment in life ..
One is being with friend.. and the other is ..
being with the memories of friend..
i miss my friend but not the memories
-----------------------
ना कोयि पल सुभह है!!

ना कोयि पल शाम है!!

ना कोयि पल रात है!!

हर पल .. हर लम्हॆ आप्कॆ नाम है!!

ये सिर्फ़ ऎक SMS ना सम्झ्लॆना

ये हमारि तरफ़्सॆ आप्को missing you क पैघाम है!!

-----------------------
వెన్నెల కోసం మల్లియలా..

చంద్రుని కోసం కలువలా..

మేఘం కోసం నెమలిలా..

తేనీటి కోసం తుమ్మెదలా..

ఆమని కోసం కోయిలలా..

సూరీడు కోసం కలువలా..

నా కళ్ళెప్పుడూ నీ SMS కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటాయి… ఒక్క SMS చెయ్యవూ!!

-----------------------
soend life with someone whom you love.. for a life time they will remain as wonderful and marvellous..
But a few moments spend with some one who loves you.. will be more than life..
because to love someone isn't great.. but to be loved by someone is ultimate
------------------------
Leave something for someone .. but dont leave someone for something. Because in life some thing will leave you, but not someone will always be with you to love you as you are ..
------------------------
One man asked god, what's love?
God said, go to the garden and get me the most beautiful flower. The man went out and returned with empty handed and told that i had found most beautiful flower but i kept walking in the hope of a better1 than i realised that i had ignored the best one. i went back, but couldnot find it there..
god said, this is love.. it never be defined, but one has to feel it.
love never claims, but it ever gives...
------------------------
కలల లోకంలో విహరించే నీవు..

కళ్ళు తెరిచి చూడు..

ఉదయించే సూరీడు..

చిగురించే పువ్వులు..

పులకరించే నీళ్ళు..

మధురమైన కాఫీ..

అన్నింటినీ కలగలిపిన నా SMS ..

వేచి ఉన్నాయి నీకోసం .. నీకు శుభోదయం చెప్పాలని ..

------------------------
Alphabet 'O' stands for Oppertunity..
which is absent in Yesterday,
but available once in Today, thrice in tomorrow..
------------------------
Easy to get someone who will love you..
Easy to get someone who will like you..
Easy to get someone who take care of you..
But rate to get someone who will understand you..
------------------------
Meeting you was a fate..
Keeping in touch with you was a choice..
but falling in love with you was completly out of my control ..
oo my dear, where have you been all these days..
.
.
.
.
iphone is releasing on 1st Feb
------------------------
Few Relations In Earth Never Die..
now take the first letter of eacy word from previous line.. and see what do you get from me is that..
------------------------
When i see you .. i'm fine!!!
When i talk to yo .. i feel connected!!
When you sigh .. i feel happy !!
when you are low.. i'm worried !!
Finally when you are away.. i feel am low..
Becuase it is a part of my life.. Nokia - connecting people
-------------------------

ఎలా ఉన్నాయి?

నేను డిలీట్ చెయ్యకుండా ఉంచిన మరికొన్ని SMSలు

మరికొన్ని SMSలు డిలీట్ చెయ్యలేక చేస్తున్నా.. అన్నంత మాత్రాన వాటిల్ని అలా వదిలేస్తానా.. ఇదిగో ఇక్కడ ఇలా…

 

**************************************************

Being Friend isn’t easy because .. it is just not about ..

 

Sharing a joke..

a conversation ..

an SMS ..

a coffee ..

or a story .. but,

it is sharing the most honest & true part of yourself ..

**************************************************

Most of us think that CLOSE and OPEN are opposite to each other..

but very few know that the one with whom we are very very close,

is the one with whom we are very open..

**************************************************

Care for the one who shares with you..

Share with the one who knows you..

Know the one who misses you.. but

don't miss the one who always remembers you..

**************************************************

Messages are not the time pass..

They silently say that I'm thinking of you right now..

and also making you to think of me at least for a moment..

**************************************************

You may meet people..

Better than me..

Funnier than me..

More Sweet than me..

But one thing I can say to you..

that every one might not say.. I miss You

**************************************************

Beautiful saying :

 

 

 

 

 

 

if you want to be happy you will wait for ever..

But if you start being happy you will be happy for ever..

**************************************************

Rose is famous for Grace !!

Advocate is famous for Case !!

Horses are famous for Races!!

But your SMS is famous for my Mobile!!

Keep sending SMS..

**************************************************

In USA, a machine is invented to catch thieves..

They took it to different countries for test..

In UK, within 30 mins it caught 50 thieves..

In Spain, within 30 mins it caught 110 thieves..

In Chaina, within 30 mins it caught 60 thieves..

In India, within 30 mins it caught 80 thieves..

.

.

.

.

.

.

In Pakistan, within 10 mins the machine was stolen.. Pakistan Rocks..

**************************************************

Past is a waste paper..

Present is the news paper..

Future is the question paper..

Life is an answer paper..

So carefully answer the answer paper with the help of news paper prepared with the waste papter

**************************************************

Blue is for the Best Friend!!

Pink is for Sweet Heart!!

Black is for Enemy!!

Yellow is for Someone very special!!

Green is for forever friend!!

Purple is for some one very sweet!!

What’s for me??

**************************************************

మరికొన్ని మంచి SMSలతో మరోసారి కలుస్తాను. అంత వరకూ సెలవు

నేను డిలీట్ చెయ్యకుండా ఉంచిన SMSలు – మరో భాగం

 

క్రిందటి ఏడాది జూన్‍లో అనుకుంటా ఒక్కసారి నా ఫోన్ లోని SMSలను మీముందుంచాను. ఇప్పుడు మళ్ళీ మరోసారి. ఈ సారి చాలా ఉన్నాయి, వీలుకలిగినప్పుడల్లా మరికొన్నింటితో కలుస్తూ ఉంటాను.. అంతవరకూ వీటిల్ని ఆనందించండి. కానీ స్పందించడం మరచిపోకండి.

*****************************************

AB CD EF GH IJ KL MN OP QR ST V W XY AND Z

HAVE I MISSED SOMETHING?

YES........

I MISSED U

*****************************************

if u want to know how much i miss u .....

try to catch rain drops,

the ones u miss is how much i miss u.....

*****************************************

అందానికి చిహ్నం .. ఒక రొజా పువ్వు..

ఆనందానికి చిహ్నం .. ఒక చిరునవ్వు..

స్నేహానికి చిహ్నం .. ఒక పలకరింపు..

మరి ఆ పలకరింపు కోసం ఎదురు చూస్తూ ..

ఉండనా..

*****************************************

Once there was an angle who wanted 2 change every thing into something special,

I saw the angle staring at  you.. I said : OYE!! Not him, he is already special and different

*****************************************

Sun is waiting to see you and shine on you ..

Trees are waiting to give you fresh air..

Hot coffee is waiting for you ..

Am waiting to say Good Morning..

*****************************************

Be close with some one who makes you happy ..

and, try to

Be close with some who can’t be happy with out you..

You’ll feel the difference between me and others

*****************************************
Past is Experience..

Present is Experiment..

Future is Expectation ..

Use your Experience in your Experiment to achieve an Expectation..

*****************************************

ఎలా ఉన్నాయి?

అంతర్మధనం - మొదటి అంకం

eతెలుగు సభ్యులతో కలిసి నేను పాలు పంచుకున్న పుస్తక ప్రదర్శన నైపధ్యంగా వెలువదుతున్న పుటలకు స్పందనగా ఈ మధ్య జరిగిన కొన్ని సంఘటనల ఫలితమే ఈ పుట. ప్రధాన అంశం లోకి వెళ్ళేటప్పుడు, ఈ పుటకు కారణభూతాలైన కొన్ని ముఖ్య సంఘటల గురించి.

మొదటిది : చదువరుల స్పందనలు
చదివేవారికి నా అభిప్రాయాలు నిందాస్తుతిగా అని పించడం, అలాగే నేను స్పందించే తీరు వ్యంగ్యభావాన్ని కలిగించడం కూడా నన్ను ఆలోచించుకునేటట్లు చేసాయు.

రెండవది : బ్లాగు ప్రపంచం లోకి ఇప్పుడిప్పుడే ప్రవేశించి, అనన్యమైన ప్రతిభతో తన గుర్తింపుని చాటుతున్న మరో బ్లాగరుతో నా సంభాషణ. నా సంభాషణ అనేకన్నా ఆ బ్లాగర్ విన్నపము అను చెబితే బాగుంటుంది. ఆ సంభాషణ (లేదా) విన్నపాన్ని యధావిధిగా మీతో పంచుకుంటాను. ఈ సంభాషణ అంతా తంతీ మాధ్యమం (అదేనండి, టెలీఫోన్) ద్వారా జరిగింది. అనవసర విషయాలని ప్రక్కన పెట్టి అసలు విషయాన్ని యదావిధిగా మీ ముందు ఈ క్రింది విధంగా..

కొత్త బ్లాగరు: బాబాయ్.. బాగున్నావా..
భవదీయుడు: ఏదోనండీ.. ఫరవాలేదు .. బాగానే ఉన్నాను. అయినా ఏమిటిది కొత్తగా "బాబాయి .." అంటున్నారు..
కొత్త బ్లాగరు: ఏమీ లేదండి, ఏదో పెద్దవారుగా .. అందుకే అలా.. ఎంతైనా మంచి చేసుకోవాలికదా.. (చమత్కారంతో అన్నారనుకున్నా..)
భవదీయుడు: ఏమిటో .. ఒక్క ముక్క అర్దం కాలేదు.. చక్కగా విషయానికి వచ్చేయ్యండి
కొత్త బ్లాగరు: అదిగో ఆ విషయానికే వస్తున్నా.. ఈ మధ్య మీరు eతెలుగు సభ్యుల గురించి వ్రాస్తున్నారంటగా..
భవదీయుడు: అవునండి, ఏదో చేద్దాం అనుకుంటే, ఏదేదో అవుతోంది
కొత్త బ్లాగరు: అందుకే ఇలా మీకు కాల్ చేసా.. కొంచం మీతో మాట్లాడదామని ..
భవదీయుడు: నిజమా !! అయితే చెప్పండి (కుతూహలంగా..)
కొత్త బ్లాగరు: ఈ సారి మీరెవరిపై వ్రాస్తారనో అని జనాలందరూ పిసుక్కు చస్తున్నారు..
భవదీయుడు: ఆ!!! (నమ్మలేనట్లుగా..)
కొత్త బ్లాగరు: ప్రతీ ఒక్కరూ బయటకు చెప్పట్లేదు కానీ అందరూ బయపడి చస్తున్నారనుకోండి. అందులో నేనూ ఒక్కడిని
భవదీయుడు: అయ్యయ్యో!! నేన..(మాట్లడ బోయ్యేంతలో )
కొత్త బ్లాగరు: ఆ వరుసలో నేనూ ఉన్నానేమో అని, ముందుగా మీకో మాట చెబుదామని ఫోన్ చేసాను, తప్పుగా అనుకోకండి
భవదీయుడు: అయ్యయ్యో !! అదేం లేదండి. నాకు ఎవ్వరి (మాట్లాడనీయ్య కుండా అడ్డు కుంటూ..)
కొత్త బ్లాగరు: ఏదో చిన్న ఉద్యోగం చేసుకునే వాడిని ఏదైనా ఎక్కువ తక్కువలు మీతో అని ఉంటే, నాగురించేమీ వ్రాయకండి
భవదీయుడు: అది కాదండి .. ( ఇంకా ఏదో అనే లోపుల..)
కొత్త బ్లాగరు: మీరు వ్రాసినది ఎవ్వరైనా చదివారనుకోండి, అది చేరవలసిన వారి చేరకుండా, మా ఛండ శాసనుడు చేతికి చిక్కిందనుకోండి, ఉన్న ఉద్యోగం కాస్తా ఊడుతుంది అనే ప్రమాదం కనబడుతోంది. అందుకని..
భవదీయుడు: .. (మాటలు మరచి వింటూనే ఉన్నా)
కొత్త బ్లాగరు: నా గురించి ఏమైనా వ్రాయదలచు కుంటే, నాకే పంపండి. అంతే గానీ బ్లాగు ముఖంగా వ్రాయకండి
భవదీయుడు: .. (కొంత సేపు నిశ్శభ్దం)
కొత్త బ్లాగరు: ఉన్నారా..
భవదీయుడు: ఆ .. ఉన్నానండి, ఏమి చెప్పాలా అని ఆలోచిస్తున్నాను
కొత్త బ్లాగరు: అంతగా ఆలోచించ కండి, కానీ నా గురించి మాత్రం వ్రాయకండి
భవదీయుడు: కానీ నాకు ఎవ్వరి పైన ఎటువంటి వ్యక్తిగతమైన దురభిప్రాయం గానీ లేదండి.. ఆ పుటల వెనకాల ఉద్దేశ్యం అది కాదండి, కాకపోతే.. (ఇంకా మాట్లాడుతూ ఉంటే.. మధ్యలో కలిగించుకుని)
కొత్త బ్లాగరు: అది కాదండి, మీరేదో తప్పుగా వ్రాస్తున్నారని కాదు నా ఉద్దేశ్యం, కానీ ఏది వ్రాసినా అర్దం చేసుకునే వాళ్ళలో మా ఛండశాసనుడు కూడ ఉండ వచ్చు కదా అన్న భావనతో ఈ విధంగా..

తరువాత సంభాషణ అప్రస్తుతం.. కానీ ఇవన్నీ జీర్ణించుకుని, ఇంతకు ముందు ప్రచురించిన పుట, http://bhavadeeyudu.blogspot.com/2008/09/blog-post_11.html, ఙ్ఞాపకంతో ఒక నుర్ణయానికి వచ్చాను. ఆ విషయం మరో పుటలో విపులంగా..

కనబడుట లేదు - దేశభక్తి - తప్పి పోయింది

గత సంవత్సరం ఆగస్టు 15వ తారికు నుండి నా దగ్గర ఉండ వలసిన దేశభక్తి తప్పి పోయింది. కావున తెచ్చిపెట్టిన వారికి తగిన బహుమానం ఇవ్వ బడుతుంది. అందునా ఈ నేలలో గణతంత్ర దినోత్సవం వస్తోంది. ఆలోగా నేను ఎట్లాగైనా ఈ దేశభక్తిని పట్టి తెచ్చుకుని, గణతంత్ర దినోత్సవం నాడు ఎదో పూనకం వచ్చినట్లు పెద్ద పెద్ద స్పీచ్‍లు ఇవ్వాలి. కావున బ్లాగు ప్రపంచ్ం లోని మిత్రులు శత్రువులు, చితులు, పరిచితులు, అపరిచితులు, హితులు, సన్నిహితులు, స్నేహితులు, భంధు మిత్ర సకుంటుంబ సపరివారు అందరికీ  విన్న వించుకోనిది ఏమనగా..

 

నా దేశభక్తి బొత్తిగా భయం భక్తి లేకుండా నాకు చెప్పకుండా పారి పోయింది. దేశభక్తి గురుతులు చెబుతాను కొంచం జాగ్రత్తగా గుర్తుపెట్టు కోగలరు. ఆగస్టు పదిహేనో తారీకున ఝండా ఎగుర వెయ్యలని పిస్తుంది, అలాగే, మన గాంధీ గారి పుట్టిన రోజున, నెహ్రూ గారు పూట్టిన రోజున, అలాంటి ఒకటో రెండో రోజులలో అవేవ్వో మూడు రంగులు ఉన్నట్లుగా అని పించే తెరచాపను.. (అయ్యో ఈ మాట మన రాజ్యాంగం వ్రాసిన వారు  కనుక చదివితే నన్ను బొక్కలో వేసి కుమ్మేయ్య గలరు) గుర్తుకు తెచ్చేది దొరికిన వారు కానీ, దానికి సంభందించిన సమాచారం ఇచ్చినా గాని, తగిన పారితోషికం ఇవ్వబడును. ఇంతకీ ఏమిటా భహుమానం అనుకుంటున్నారా.. ఒక ముష్టి ఘాతం, రెండు లెంప కాయలు, మూడు జెల్లకాయలు, నాలుగు డిప్ప కాయలు, ఐదు మొట్టికాయలు, ఆరు పిక్కపాసాలు, ఏడు గుంజీళ్ళు, ఎనిమిది .. నొమ్మిది.. (ఇలాంటివే మరికొన్ని.. ఆలోచిస్తున్నా ఏమేమి ఇవ్వ వచ్చో.. అంత వరకూ ఖాళీలు పూరించు కోగలరు.)

 

*******************

ఇదేంటి అనుకుంటున్నారా!! గత రెండు రోజులుగా సికిందరాబాద్ లోని పెరేడ్ గ్రౌండ్స్ ప్రక్కగా పోతుంటే, గణతంత్ర దినోత్సవ సందర్బంగా జరిపే కార్య క్రమాల రిహార్సల్స్ జరుగుతున్నాయి. అదిగో అటుగా ఉన్న ఫ్లైఓవర్ మీదుగా పోతున్న నాకు ప్రతి సారీ అనుకుంటూనే ఉన్నాను. చక్కగా దేశభక్తిపై ఒక చక్కని పుట ప్రచురిద్దామని. కానీ ఇలా మొదలు పెట్టానేమిటా అని అనుకుంటున్నారా.. అదిగో ఆ విషయానికే వస్తున్నా..

ఏమి వ్రాద్దామా అని ఆలోచిస్తుంటే.. దేశభక్తి అంటే దేశం మీద ఉన్న భక్తి అని సమర్దించుకుని, చాలా కాలంగా పరదేశంలో పని చెయ్యడానికి నేను ఎన్ని అవకాశాలు వచ్చాయో ఎన్నింటిని నేను మాతృ దేశం మీద ఉన్న ప్రేమతో (లేదా) భక్తితో లేని పోని కారణాల వల్ల తిరస్కరించానో .. వాటి చిట్టా అంతా విప్పి మీ ముందు ఉంచుదాం అనుకున్నాను. అదిగో అప్పుడే ఆత్మా రాముడు, నేను ఉన్నానంటూ, ఎవ్వరి మెప్పుకై ఈ చిట్టా తయారు చేస్తున్నవు అన్నాడు. అయినా కొంచం విపులంగా ఆలోచిద్దాం అని కొంత విరామం తరువాత మళ్ళి మొదలు పెట్టాను. అదిగో అప్పుడు ఉదయించిన ఆలోచనల ఫలితమే ఈ పుట శీర్షిక. ఇక అసలు విషయానికి వస్తాను.

దేశమంటే మట్టి కాదోయ్, దేశ మంటే మనుష్యులోయ్.. అని ఎక్కడో చదువుకున్నట్లు గుర్తు. అలా ఆలోచిస్తే, నాకు ఉన్న దేశభక్తి నిజంగా ఈ దేశంలో ఉన్న మనుష్యుల పైనా లేక ఒట్టి ఓ దేశ మట్టి మీదనా అన్న ఆలోచనలో నుంచి ఉద్భవించినదే ఈ పుట. అవును, ఇంత కాలం నేను అంటూ ప్రేమించినది మన దేశం అన బడే ఈ ప్రాంతాన్నే కానీ నాతో బ్రతికే జనాల్ని కాదు అన్న నిజం నన్ను నిస్తేజుడిని చేసింది. ఇంత కాలం మన దేశం అంత గొప్పది .. ఇంత శ్రేష్టమైన చారిత్మక విలువలు కలది.. అని మాత్రమే చెప్పుకుంటూ గత జన్మ తరం చేసిన పనులకు నేను గొప్పలందుకుంటూ బ్రతికేస్తున్నాను.  కానీ నిజానికి నేను నా భందువులను తప్పితే నాకు చుట్టరికం లేని వాళ్ళను ఎవ్వరినీ ప్రేమించటం లేదు. అలాంటి నాకు దేశభక్తి లేదనే చెప్పుకోవాలి.

ఈ పరిస్తితి నా ఒక్కడిదేనా అంటే, నేనేమీ అదేదో కొత్త రకం జబ్బుతో మంచం పట్ట లేదని గ్రహించడానికి ఎంతో సమయం పట్టలేదు. నాతో పని చేసే చాలా మందికి దేశమంటే మట్టి మాత్రమే అని, దేశం లో ఉన్న మనుష్యులను ప్రేమించడం దేశాన్ని ప్రేమించడంతో సమానమని అనుకోవడం లేదు. ఎవ్వరిని దేశభక్తి గురించి కదిలించినా, దేశభక్తి అంటే.. వారు అమెరికా పోకుండా ఎందుకు ఉండి పోయ్యారో చెబుతున్నారే గానీ.. దేశాన్ని ప్రేమించడం అంటే దేశంలో ఉన్న ప్రజలను ప్రేమించడం .. వారికి సేవలు చెయ్యడం అని అనుకోవటం లేదు. కాబట్టి నేనేమీ ఇలాంటి ఆలోచనలకు అతీతుడను కాదని మనవి చేసుకుంటూ, తమరెవరికైనా పైన ఉదహరించిన సదురు దేశభక్తి అనే పదార్దం అంతా కాకపోయినా, ఓ కేజీయో అంతగా కుదరక పోతే, అర కేజీ అయినా దొరికితే నాకు ఒక తారు పంపంగలరు. అదే నండి జాబు లేదా ఉత్తరం.

పంపిస్తారు కదూ అంత వరకూ సెలవు

ఇట్లు,

భవదీయుడు

పుస్తక ప్రదర్శనలో eతెలుగు - నా భావనలు

క్రిందటి పుటతో నా మీద జాలి పడడం మొదలైంది. ఇక ఈ పుటతో ఏమి మొదలౌతుందో చూడాలి. ఈ పుటలో ముఖ్యంగా ఒక్కరి గురించి ప్రస్తావించదలచాను. ఎంత వద్దనుకున్నా చాలా మంది అనుభవాలు నన్ను వెంటాడుతూనే ఉన్నాయి. ఎలా వీళ్ళ నుంచి తప్పించు కోవాలో అర్దం కావటం లేదు. ఏది ఏమైనా ఒక్కొక్క పుటతో వీళ్ళని వదిలించు కునే ప్రయత్నం చేస్తాను.

 

వరుసలో మూడవ వారు, అలుపెరగని యుధ వీరుడు.. eతెలుగు కోశాధికారి, మన వెంకట రమణ. అందరి కన్నా పొడుగేమో.. ఏమాత్రం తగ్గేది లేదంటూ ఇరగ దీసాడనుకోండి. ఏమి చేసాడంటారా.. వస్తున్నా.. ఆ మాటకే వస్తున్నా. ఇంతక ముందు చెప్పినట్లుగా నేను eతెలుగు స్టాల్ దగ్గర నుంచొని వచ్చే పోయ్యే వాళ్ళకు ’అంతర్జాలంలో తెలుగుని ఎలా ..? ’ అనే విషయమై డిసైడ్ అయ్యాను అని చెప్పాగా. ఆ పనిలో eతెలుగు వాళ్ళు ఇచ్చిన కర పత్రాలు పంచుతూ అడిగిన వాళ్ళకి తెలిసిన సమాధానం ఇచ్చే పనిలో ఉన్నాను. ఇక్కడ చెప్పొచ్చిన / గమనించ తగ్గ విషయమేమిటంటే.. eతెలుగు స్టాల్ ముందు నుంచి వెళ్ళుతున్న వారందరికీ నేను కర పత్రాలు పంచటం లేదు. నా దగ్గరకు వచ్చి నిలబడి, ఏమిటిది? అని అడిగిన వాళ్ళకు మాత్రమే పంచుతున్నాను. నా వరకూ నాకు ఒక్క కరపత్రమైనా వ్యయం క్రింద లెక్కే. ఎంత వరకూ వృధా అవకుండా చూద్దామా అన ఆలోచనతో, మన దగ్గరకు వచ్చిన వాళ్ళు ఎంతో కొంత ఉత్సూకత ఉన్న వాళ్ళే అయ్యి ఉంటారు. కాబట్టి నా శ్రమ కొంచం తగ్గినట్లే అనుకుంటూ వచ్చే పోయే వారిని గమనిస్తూ ఉండి పోయ్యాను. అదేదో ఆంగ్ల సామెత చెప్పినట్లు, "అవసరం ఉన్న వాళ్ళకే సహాయం చెయ్యాలి.. ", మన దగ్గరకు వచ్చిన వాడికే మన సమాచారం ఇద్దాం అని డిసైడ్ అయ్యాను. అందు వల్ల చాలా తక్కువ కర పత్రాలు మాత్రమే పంచానని చెప్పుకోవచ్చు.

 

ఇక మన హీరో గారి విషయానికి వస్తే. వీరు నాకు పూర్తిగా విరిద్ధం. కర పత్రాలు చేతిలో పట్టుకుని పంచుతూ ఉంటే eతెలుగు స్టాల్ దడ దడ లాడిందనుకోండి. eతెలుగు స్టాల్ పైపుగా పోతున్నప్పుడు, సందర్శకులు చక్కగా వారికై వారు వచ్చి తీసుకున్నారా, మర్యాదగా ఉంటుంది. తల తిప్పి చూసి మేము పంచుతున్న విషయం చూచి కుతూహలంతో వచ్చి కరపత్రం అందుకున్నారా.. బాగు బాగు.. అంత దూరం నుంచి అటుగా పోతూ..  eతెలుగు స్టాల్ ని నిర్లక్ష్యం చేసి మేము నుంచున్న బల్ల నుండి నాలుగు అడుగుల దూరంలో ఏ ఒక్క వ్యక్తి అయినా అటుగా వెళ్ళాడంటే, అదిగో అట్లాంటి వాడు మన హీరో గారి కంట్లో పడ్డాడా..  అంతే.. చచ్చాడే అన్న మాట. వాని చేతుల్లో మన కరపత్రం కనబడి తీరాల్సిందే.  లేదా వీరు చేయి చాచి పత్రం ముందుకు పెట్టారో అల్లంత దూరాన ఉన్న వ్యక్తైనా సరే వచ్చి తీసుకోవాల్సిందే. "ఈయన పంపకం వలన ఉపయోగం ఉంటుందా.." అని మొదట్లో కొంచం సంశయించినా, ఫలితం ఆశించ కుండా క్రియే ప్రధానంగా వారి వంతు కృషి వారు నిర్వర్తించిన తీరు చూస్తూంటే.. అహా.. అనిపించింది. చివ్వరలో వీరు నాకు శ్రీ కృష్ణుడు లాగా కనిపించారు. మన కిట్టయ్య చెప్పిన శ్లోకం.. అదేనండీ..

"కర్మణ్యేవాధి కారస్తే.." ఇంకా.. ఇంకా..

ఫలితం గురించి ఆలోచించకు. నువ్వు చెయ్యాల్సిన పని నువ్వు చెయ్యి. అన్నట్లుగా వీరు చించారను కోండి. ఏంటీ ఒక్క కర పత్రాలు పంచడం మాత్రమే అనుకున్నారా.. అదిగో అక్కడే కూరలో కూడా కాలేశారు. (తప్పు్లోనూ పప్పులోనూ ఎప్పుడూ కాలేసారని వేరేగా చెప్పనవసరం లేదుగా) eతెలుగు స్టాల్ దగ్గరకు వచ్చిన వాళ్ళకు అడిగిన వాళ్ళకు అడిగినంత, అవసరమైన వాళ్ళకు అవసరమైనంత అలాగే తెలియని వాళ్ళకు తెలియాల్సినంత చెప్పి , ఇదేదో బాగుందే అని అనిపించు కునేంత వరకూ వదిలే వారు. వీరు ఇంత జిడ్డా అని అనుకుంటున్నారా.. ఇప్పుడు సాంబారుతో సహా పులుసులో కూడ కాలేశారు. వీరి ఉత్సాహం అలాంటిది.. వచ్చిన వారి జిఙ్ఞాస అన్నింటికీ మించినది.

 

ఇక్కడ మరొక విషయం ప్రస్తావించాలి. నేనూ చాలా సేపు eతెలుగు స్టాల్ దగ్గర నుంచొని వచ్చే పోయ్యే వారితో సంభాషిస్తూ చాలా సేపు నిలబడే ఉన్నాను. కానీ నుంచోని నుంచొని కాళ్ళు నొప్పి పుడుతూ ఉండడం వల్ల కొంత సేపు లోపల కుర్చీలలో కూలబడే వాడిని లేదా బయట నుంచొని eతెలుగు స్టాల్ ని చూస్తూ మన తెలుగు బ్లాగర్లతో ముచ్చట్లేశే వాడిని. కానీ మన హీరో గారైతే కూర్చోగా నేను చూడ లేదనే చెప్పవచ్చు. ఒక వేళ కూర్చొన్నారేమో ఎవ్వరైనా చూస్తే స్పందించండి. ముందుగా చెప్పినట్లుగా "అలుపెరుగని యుధ వీరుడు" అనే బిరుదు వీరికి అన్ని విధాలుగా సరిపోతుంది అనడానికి ఇదొక మరొ కారణం.

 

ఇంకా ఎక్కువ వ్రాస్తే మిగిలిన వాళ్ళు కొడతారేమో.. మరో పుటలో మరొకరిపై నా భావనలతో మరలా కలుస్తాను.. అంత వరకూ సెలవు,

ఇట్లు,

భవదీయుడు

హైదరాబాదు పుస్తక ప్రదర్శనలో e-తెలుగు - నా భావనలు

ఎన్నో ఆలోచనలు కలగా పులగమై, ఏమీ వ్రాయాలో తెలియటం లేదు. ఇక లాభం లేదనికుని ఏదో ఒకటి మొదలు పెట్టాలని తెగించేసాను..

మెదటిగా.. e-తెలుగు స్టాల్ ఒకటి పుస్తక ప్రదర్శనలో పెడుతున్నారని తెలిసిన తరువాత నా మదిలో మెదలిన

మొదటి ప్రశ్న .. ఎందుకు పెడుతున్నారు?

రెండవది .. ఏం చేద్దాం అనే ఉద్దేశ్యంతో ముందుకు సాగుతున్నారు?

మూడవది .. స్టాల్ కి వచ్చే వారి నుంచి ఎటువంటి స్పందన కై ఎదురు చూస్తున్నారు ?

ఆఖరుగా .. ఒక వేళ నేను కనున పాలు పంచుకుంటే, నేను చెయ్య వలసిన పని ఏమిటి?

ఇలా ఒక దానికి ముడి పడి ఒకటొకటి చొప్పున చాలా సమాధానాలు లేని ప్రశ్నలు మదిలో తలెత్తాయి. వాటన్నింటినీ ఒకే ఒక సమాధానంతో కొట్టి పడేశాను.

ఏది ఏమైనా.. ఎవ్వరు ఏమి చేసినా.. నేను మాత్రం అక్కడ "తెలుగుని అంతర్జాలంలో ఏ విధంగా ఉపయోగించ వచ్చో.. " అనే విషయాన్ని తెలియ జేయ్యాలి

అన్న దృడ సంకల్పంతో పాలు పంచుకున్నాను. అదేదో పాత తెలుగు సినిమా పాట చెప్పినట్లు.. "ఎవ్వరో ఒకరు.. ఎపుడో అపుడు, నడవరా ముందుకు అటో ఇటో ఎటో వైపు.. " అలా, ఎవ్వరు ఏమి చేసినా.. తెలుగు ప్రాపకం కోసమే కదా అని సమర్దించుకుని మారు చించకుండా దూకేశాను. అదిగో అలా ప్రారంభం అయ్యింది నా ప్రయాణం. ఆ ప్రయాణంలో ఎన్నో పదనిశలు.. మరెన్నో తీపి గుర్తులు.. ఇంకెన్నో చేదు అనుభవాలు.. ఎన్నని చెప్పను.. ఏమని వివరింతును. కానీ ఏదో చెప్పాలి.. ఎలా చెప్పాలి.. అన్న ప్రశ్నలు బుఱని తొలుస్తుంటే.. ఫలితంగా వెలువడినవే ఈ పుటలు.

అసలు విషయానికి వస్తే, మొదటి సారిగా నేను శనివారం నాడు వెళ్ళాను. అదికూడా సాయంత్రం వేళలో. అప్పటికే కొంత మంది చేరుకున్నారు. అందరికన్నా ముందుగా గమనించ తగ్గ వ్యక్తి మన దూర్వాసుల పద్మనాభం గారు. వీరు పుస్తక ప్రదర్శనలో నేను పాల్గొన్న అన్ని రోజులు కనబడ్డారు. అలాగే పాలు పంచుకున్నారని తెలిసింది. వీరి గురించి ఎంత తక్కువ ప్రస్తావిస్తే అంత మంచిది. లేదనుకోండి, మిగిలిన వాళ్ళు నా తోలు వలిచే క్రమంలో ఏమైనా జరగ వచ్చు. అందుకని ఇక మిగిలిన వాళ్ళ విషయానికి వస్తాను.

అక్కడ చేరుకున్న వాళ్ళలో కొందరు ముందు వరుశలో నిలుచొని కరపత్రాలు పంచి పెడుతున్నారు. వారికి వెనుకగా మరి కొందరు చేరి చక్కగా కాళ్ళు చాపుకుని కూర్చుని యాజమాన్య తరహాలో వీక్షిస్తున్నారు (అనేకన్నా పర్యవేక్షిస్తునారు అంటే బాగుంటుందేమో..) వారిలో చెప్పుకో తగ్గ వారు అట్లూరి అనీల్ గారు. నేను చూస్తుండగా వీరు ఏనాడూ ముందు వరుశలో ఉన్నట్లు లేరు. అలాగే ఒక్క కర పత్రమూ పంచగా నేను చూడలేదు. వీలు అయితే స్టాలు లోపల కుర్చీలో, లేక పోతే స్టాలుకి ఎదురుగా చేతులు కట్టుకుని నిలబడి వచ్చే పొయ్యేవారిని ఓ కంట కనబెడుతూ కనబడ్డారు. ఒక సారి మెల్లిగా నేనూ వారి దగ్గరకు చేరి మాట మాట కలిపాను.

ఆ మాటల్లో అర్దమయ్యింది ఏమిటంటే, చురుకుగా పాల్గొంటూ చలాకీగా ఉన్న యువతరానికి అవకాశం ఇచ్చే క్రమంలో వీరు అక్కడ జరిగే కార్యక్రమాలకి దూరంగా ఉంటున్నారంట. అబ్బో.. చాలా తెలివైన .. సున్నితమైన .. డిప్లమాటిక్ సమర్దనగా అనిపించింది. ఏది ఏమైనా వీరు మాత్రం నేను వెళ్ళినన్ని రోజులు కనబడ్డారు. అలాగే అందరికీ అవకాశం ఇచ్చే క్రమంలో ఏమీ చెయ్యకుండా పర్య వేక్షిస్తూ, వీలు కలిగినప్పుడల్లా (నా ఉద్దేశ్యంలో కూర్చోవడానికి కుర్చి దొరికినప్పుడల్లా అని) అందరితో పిచ్చాపాటీ వేస్తూ చురుకుగా పాల్గొనే వాళ్ళలో ఎవ్వరైనా పలకరిస్తే నవ్వుతూ సమాధానం ఇస్తూ కనబడ్డారు.

అస్సలు రాని వాళ్ళకన్నా వీరు చాలా గొప్పవారు. ఠంచనుగా సాయం అయ్యేటప్పటికి చేరుకునే వారు. రాజు గారి ఇంట్లో పెళ్ళంట తలా కొంచం పాలు పొయ్యండి అని చాటింపు వేస్తే, కొందరు / అందరూ నీళ్ళే పోసారంట. కనీశం ఏదో ఒకటి పోసారు, "రాజుగారికి మనం ఇచ్చేదేంటిలే.." అనుకొని ఏమీ చెయ్యని వాళ్ళ కన్నా ఎంతో కొంత అనుకుంటూ నీళ్ళైనా పోసిన వాళ్ళు గొప్ప అని నా అభిప్రాయం. ఇది నా గమనిక మాత్రమే. నేను లేనప్పుడు మరి వీరేమి చేశారో నన్ను అడగకండి.

  మరో పుటలో ఇంకొందరి గురించిన వివరాలతో..

e-తెలుగుతో నా అనుబంధం : పద్మో(గీతో) పదేశం

మొదటి పుటలో నా స్వార్ద పర్వాన్ని చదివారుగా, ఇదిగో ఇప్పుడు దానికి విరుగుడు.

నాకు సమాచారాన్ని చేర వెయ్యలేదన్న ఒకే ఒక్క కారణం చేత eతెలుగుకి దూరంగా ఉంటున్న నాకు ప్రవాస యానం చేసే అవకాశం రావడం చేత కొంత కాలం మన మిత్రులందరినీ వదిలి ఉండ వలసి వచ్చింది. ఇదిగో ఈ సమయంలోనే తీగను కదిపారు నా(మన)కు తెలిసిన బ్లాగు ప్రపంచంలో వయ్యస్సు రీత్యా కురు వృద్దులు దూర్వాసుల పద్మనాభం గారు. వయస్సులో పెద్ద వారైనా చెలాకీగా వారు చేసే పనులు వారి వయస్సుని ఏ మాత్రం ప్రతి బింబించవు.

 

నాకు తెలిసి నంత వరకూ గత సంవత్సర కాలంలో పద్మనాభం గారు ఏ ఒక్క హైతెబ్లా (హైదరాబాదు తెలుగు బ్లాగర్ల) / eతెలుగు సమావేశాలకు గైరు హాజరవ్వలేదు. మూడు గంటల సమయం లో ప్రారంభం అయ్యేటటువంటి సమావేశాలకు వారు ఒక పావు గంట ముందే వచ్చేవారు. నిజమే!!! పనీ పాడు లేని రిటైర్డ్ మనిషి కదా, ఏ వేళ్ళకి కావాలంటే ఆ వేళకి వస్తారు.. అని అనుకుంటున్నారా.. పనీ పాట ఉన్నా లేక పోయినా ఠంచనుగా అనుకున్న వేళకి అనుకున్న స్థలానికి చక్కగా అనునిత్యం యధైకగా వస్తున్నారా??? లేదా?? అని ఆలోచిస్తే వారి చిత్త శుద్ది మనకు అవగతమౌతుంది. ఇది ఒక్క eతెలుగు సమావేశాలలో మాత్రమే కాదు, పుస్తక ప్రదర్శనలో eతెలుగు వారి స్టాల్ దగ్గర వారి సపోర్ట్ కూడా ఇదే రీతిలో సాగింది. ఎప్పుడూ అందరి కన్నా ముందే చేరుకునే వారు. వీలైనంత చివరి వరకూ ఉండే వారు.

 

ఇంతకు ముందు చెప్పినట్లుగా, నేను ప్రవాశంలో ఉన్నప్పుడు, మా ఇద్దరి మధ్యా eతెలుగు సమావేశాల ప్రస్తావన వచ్చింది. అంత వరకూ ఎవ్వరూ నన్ను ఈ విషయంపై కదప లేదు. ఇదిగో అడిగినదే తడవుగా నా గళంలో దాగి ఉన్న భాధ నంతా వారిముందు ఉంచేసాను.  నాకు గుర్తు ఉన్నంత వరకూ మా మధ్య జరిగిన సంభాషణ ఇదిగో ఇలా సాగింది.

 

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు: నమస్కారం చక్రవర్తిగారూ..

భవదీయుడు: అయ్యయో .. మీరు నాకు నమస్కారం !!! బాగాలేదండీ.. ఎలా ఉన్నారు..

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు: బాగానే ఉన్నాను.. మరి మీరో.. ఏమిటి ఈ మధ్య eతెలుగు సమావేశాలకు రావటం లేదు..

భవదీయుడు: మొదటిగా నేను ప్రస్తుతం USAలో ఉన్నాను.. రెండవది, అవి తెలుగు బ్లాగర్ల సమావేశాలో లేక eతెలుగు సమావేశాలో నాకు అర్దం కావడం లేవు.. eతెలుగు సమావేశాలైతే అందరికీ తెలియ జేయ్యాలి కదా.. ఏదో కొంత మందికి మాత్రమే అన్నట్లు వారేమి చేద్దాం అనుకుంటున్నారొ ఎవ్వరికి చెప్పరు.. ఎవ్వరి సలహాలు సంప్రతింపులు చెయ్యరు. మరి నన్నెట్లా పాలు పంచు కో మంటారు?

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు: మీరన్నది నిజమే.. ఇది తెలుగు బ్లాగర్ల సమావేశమా లేక eతెలుగు సమావేశమా అనే ప్రశ్న నేను చాలా సార్లు లేవనెత్తాను.. కానీ దీనికి ప్రత్యుత్తరంగా వచ్చే సమాధానంతో మనకి పని లేదండి. eతెలుగు ముఖ్య ఉద్దేశ్యాలలో ఒకటి, తెలుగు బ్లాగింగ్. అందు వలన మనమందరం eతెలుగు సభ్యులమే. అయినా eతెలుగు మనందరిదీ అని గమనించండి.

భవదీయుడు:అవుననుకోండి.. (ఇంకా నేనేదో వ్రాయ బోతుంటే..)

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు: అయినా వాళ్ళేమీ స్వాలాభాపేక్షతో చేస్తుంది కాదు కదా.. మనకు చేతనైంది మనం చేద్దాం. దానికి ఎవ్వరి అనుమతులు అఖరల్లేదు కదా.. అది సరే, మీరు ఎప్పుడు వస్తున్నారు? మీతో మాట్లాడే పని ఉంది.. (ఏమీలేదు.. ఉత్తిత్తినే, మాట దాట వేయ్యడానికి వారు విసిరిన బాణం నన్ను ఎక్కడో తాకి అస్సలు విషయన్ని మర్చిపోయ్యాను..)

భవదీయుడు: వచ్చే నెలలో అక్కడ ఉంటాను..

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు: సరే వచ్చిన తరువాత మనం కలుద్దాం

భవదీయుడు: అలాగేనండీ..

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు: ఏది ఏమైనా ఒక్క విషయాన్ని గుర్తుంచుకోండి. ఎవ్వరు ఎలాంటి పని చేసినా మనం వారికి చేయూత నిస్తే అది మరింత మెరుగ్గా సాగి పోతుంది కదా.. అలాగే eతెలుగా!! లేక హెతెబ్లానా!! అనే సందేహాలు వీడి మీరు యధా విధిగా సమావేశాలకు విచ్చేయ్యండి

భవదీయుడు: నిజమేసుమండీ..

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు: మీరు వచ్చిన తరువాత ఒక్క సారి కాల్ చెయ్యండి

భవదీయుడు: అలాగే సార్..

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు: తెలుగుకి eతెలుగు వారు చేస్తున్న సేవను కొనియాడ మని నేను చెప్పటం లేదు.. కానీ విడిపడి సాధించే దానికన్నా, కొట్టుకున్నా.. తిట్టుకున్నా.. గొడవలు పడ్డా కలసి పని చేద్దాం.. ఏమంటారు..

భవదీయుడు:అంతే కదండీ.. (నాకు మరో మాట లేదు మరి..)

దూర్వాశుల పద్మనాభం గారు:  సరే మరి ఇంక ఉంటాను..

భవదీయుడు: అలాగేనండీ..

 

అలా సాగిన మా సంభషణ నాలో చాలా చాలా ఆలోచనలను రేకెత్తింది. ఏదో తెలియని నా మనో భావన నాకు కొంచం వింతగా.. మరి కొంచం చెత్తగా.. మరింత చేదుగా.. పలు పలు విధాలుగా అనిపించింది. ఆ తరువాత జరిగిన ఆత్మ సంగర్షణలో స్వార్థం ఓడి పరమార్ధమే గెలిచింది. ఆ తరువాత నేను డిసెంబర్ నాటి సమావేశానికి హాజరయ్యాను. అదిగో ఆ తరువాత పుస్తక ప్రదర్శనలో నావంతు కృషి నేను చేశాను.. అఫ్‍కోర్స్.. మన బ్లాగు మిత్రులెవ్వరు ఈ విషయమై ప్రస్తావించ లేదు కానీ, వారి మెప్పుకై చేసినది కాదు కదా.. కాబట్టి పెద్దగా పట్టించు కోలేదు.

మఱో పుటలో పుస్తక ప్రదర్శనలో నా అనుభూతులు, నేను గమనించిన విషయాలు సెన్సార్ చెయ్య కుండా ప్రచురించ ప్రయత్నిస్తాను. అంతవరకూ.. సెలవు,

ఇట్లు,

భవదీయుడు

e-తెలుగు తో నా అనుబంధం : స్వార్ద పర్వం

మొదటి పుటలో నా ఉపోధాతం చదివారు కదా.. ఇక తరువాతి కాలానికి వస్తే, నేను మొదటి సారిగా e-తెలుగు సమావేశాలను క్రిందటి సంవత్సరం ఫిబ్రవరి (అనగా 2008 Feb) లో గమనించడం జరిగింది. అదిగో అప్పటి నుంచి తదుపరి (మార్చి) సమావేశానికి వెళడానికి ప్రణాళిక సిద్ధం చేసుకునాను. నా దురదృష్టమో ఏమో, ఖశ్చితంగా మార్చి సమావేశం రోజే కడుపులో గుడ గుడ.. దానికి తోడు గొంతులోంచి వాక్ .. వాక్.. అన్నీ కలిసి నన్ను కాస్తా మార్చి సమావేశాలకు హాజరు అవ్వకుండా చేసాయి. దీనికి సంబందించిన నా వ్యాఖ్యలు మార్చినెల నివేదికలో చూడవచ్చు. అలాగ మార్చిదాటి ఏప్రిల్ నెల వచ్చింది. ఈలోగా, నా అర్దాంగి కొంచం ఉత్సాహం చూపించడంతో ఆమెను కూడా తీసుకుని ఏప్రిల్ నెల సమావేశాలకు హాజరయ్యాను.

ఆరంభ శూరత్వం. ఇక్కడ మీరందరూ తెలుసు కోవలసిన మరో విషయమేమిటంటే, ఈ సమావేశాలన్నీ హెత్లాబా సమావేశాలుగా మొదలైయ్యి e-తెలుగు సమావేశాలుగా పరిణితి చెందాయన్న మాట. నాకు మొదటి నుంచి ఈ సమావెశాలన్నీ హైదరాబద్ తెలుగు బ్లాగర్ల సమావేశాలుగా మాత్రమే పరిచయం.  అదిగో అదే ఉద్దేశ్యంతో మే నెల సమావేశానికి నాంది నేను పలికాను. అదిగో అప్పుడే పరిచయ్యమయ్యారు దూర్వాసుల పద్మనాభం గారు. "ఒరేయ్ కుఱ్ఱకుంకా! (ఇలా ఆ మహానుభావులు పలుకరు .. కానీ ఏదో కొంచం రుచిగా ఉంటుందని, సొంత పైత్యం వాడాను..)  ఇది బ్లాగర్ల సమావేశం కాదు.. e-తెలుగు సమావేశం.." అంటూ మొటికాయ వేశారు. ఈ విషయాలు ఆ లంకెలొ చూడవచ్చు. అదిగో అలా రెండవ సమావేశానికి సతి లేకుండా పతి మాత్రమే హాజరు. అప్పుడు కూడా e-తెలుగు సభ్యులు ఎవ్వరూ నాలో ఉన్న ఉత్సాహానికి ఎటువంటి స్పందనా చూపలేదు. నాలాంటి వాళ్ళని ఎంత మందిని చూసుంటారో కదా. నాకైతే ఇలాంటి సంఘం కొత్త, కానీ ఈ సంఘానికి నాలాంటి వాళ్ళు అను నిత్యం తారస పడుతూనే ఉంటారు.

ఇదిగో ఇలాంటి భావనతోనే, e-తెలుగు అసాధారణ సర్వసభ్య సమావేశం, 2008 మే 18 న హైదరాబాదు, వెంగళరావు నగర్ లోని సి.బి.రావు గారి ఇంటిలో జరిగింది. ఈ విషయం చదివిన తరువాత, నేను అనే వ్యక్తిని తెలిసిన వాళ్ళు కూడా నన్ను ఆహ్వానించక పోగా కనీసం ’ఇదిగో ఇలా ఇక్కడ కలుస్తున్నాం..’ అని కబురు కూడా చెప్పలేదే అన్న భావన నన్ను e-తెలుగు సమావేశాలకు దూరంగా ఉంచాయి. అలాగే ఇక్కడ నేనొక విషయాన్ని నిస్పక్షపాతంగా వ్రాయాలి. అదేమిటంటే..

నాకు ప్రాముఖ్యం లేని చోటుకు (లేదా) నాకు ప్రాముఖ్యం ఇవ్వని వాళ్ళకు  నేను ప్రాముఖ్యం ఇవ్వను

అని తలచేవాడిని. కానీ నా ఆలోచనా విధానం మారాలని తెలిసే చేసిన విధానం బెట్టిదననినా.. మరో పుటకై ఎదుఱు చూడవలే..

అంతవరకూ.. సెలవు,

ఇట్లు,

భవదియుడు