ప్రతీ రోజుకీ ఆ పేరు ఎలా వచ్చిందంటే..

సూర్యోదయ సమాయానికి ఉన్న గ్రహాన్ని ఆధారంగా తీసుకుని ప్రతీ రోజికి ఆ పేరు పెట్టారు, మన పురాతన ఖగోళ శాస్త్రవేత్తలు.

జ్యోతిషం ప్రకారం ఉన్న నవ గ్రహాలలో, రాహు కేతులకు పెద్ద ప్రాధాన్యం ఇవ్వకపోయినా, వాటి ప్రభావం లేదని అనుకోకూడదు. ఈ రెంటినీ మినహిస్తే, మిగిలిన ఏడు గ్రహాలు సూర్యోదయానికి ఉండేటందున, వాటి పేరుపై ఆ రోజు పిలవబడుతుంది.

హోర అంటే, రెండున్నర ఘడియల సమయం అన్నమాట. ఒక ఘడియ అంటే, దాదాపుగా 24 నిమిషాల సేపు ఉంటుంది. అంటే, ఆ విధంగా రెండున్నర ఘడియలు దాదాపుగా ఒక గంట పాటు. ఇక్కడ ఒక చిన్న సవరింపు. ఇరవై సెకన్ల సమయాన్ని మనం లెక్కలోకి తీసుకుని, ప్రతీ రోజు నిమిషాన్ని ఎక్కువ చేసుకుంటూ మూడు రోజుల తరువాత సమయాన్ని అదే విధంగా ఉంచుకోవాలి.  ఉదాహరణకి ఈ వారంలోని ఆదివారం నాడు, అంటే, 29/Mar/2020 నాడు భాగ్యనగరంలో సూర్యోదయం ఆరుగంటల పద మూడు నిమిషాలకు అవుతూ, ప్రతీ రోజూ ఒక నిమిషం తగ్గుతోంది. కానీ మంగళ బుధవారాలు ఒకే సమయాన్ని లెక్కలోకి తీసుకున్నాం. ఎందుకంటే, రోజుకి ఇరవై సెకన్లపాటు వదిలేసిన సమయాన్ని ఇక్కడ కలిపేసుకున్నాం అనమాట.

ఆవిధంగా ప్రతీరోజుని లెక్కగడితే, ఆ నాటి ఉదయానికి ఉన్న గ్రహాన్ని ఆధారంగా ఆరోజునకు ఆ పేరు వచ్చింది. ఇది వ్రాస్తున్న సమయంలో అంటే, 8:05 pm of 31/March/2020, గురు హోర నడుస్తోంది.

మరిన్ని వివరాలు మఱో సారి

-------------------------------------------
వినదగు నెవ్వరు జెప్పినన్ - వినినంతనే వేగిర పడక వివరింప దగున్
 కనికల్ల నిజము దెలిసిన - మనుజుడే పో నీతిపరుడు మహిలో సుమతి

కొత్త సంవత్సరమా !!

స్వతహాగా నాకు ఆంగ్ల సంవత్సరం అంటే పెద్ద పట్టింపు ఉండేది కాదు. అది మఱో రోజు. కానీ ఈ మధ్య అందిన ఓ సమాచారం నన్ను ఆలోచించ చేసింది. ఆ సమాచారాన్ని యధావిధిగా ఇక్కడ ఉంచే ప్రయత్నం చేస్తాను. ఇది కొందరికి నచ్చక పోవచ్చు. కానీ నాకు నచ్చింది అందుకని ఇక్కడ ఉంచుతున్నాను.

జనవరి ౧ వ తారీఖున క్యాలెండర్ మారుతుంది

	తెల్లవాడిని అనుసరించే గొఱెలు నమ్మే విషయం	భారతీయ సింహాలు నమ్మే విషయాలు
తేదీ మార్పు	అర్దరాత్రి 12 గంటలకు  తేదీ మారుతుందా? ఎలా మారుతుంది? ఏమార్పు కనిపిస్తుంది? ఈ తేదీ మార్పునకు ఆధారం ఏమీ లేదు..	సూర్యోదయంతో చీకట్లు తొలగి ప్రపంచం నిదుర వీడి వెలుగు రేఖలు ప్రసరించాక సహజంగా వచ్చిన మార్పుతో తారీఖు మారుతుంది.
సంవత్సరం మార్పు	జనవరి 1వతారీఖునకు గానీ డిసెంబర్ 30వ తారీఖునకు కానీ ప్రకృతిలో కానీ, వాతావరణంలో కానీ, గ్రాహాల స్థితిలో కానీ, భూమి గమనంలో కానీ ఏమార్పు ఉండదు. చాలా మంది తెల్లవాడి గొఱ్ఱెలకు జనవరి 1 నే సంవత్సరం  మారుతుందనుకుంటారు	ఉగాది నాడు ప్రకృతిలో క్రొత్త ఆకులు చిగిర్చి, కోయిల పాటతో, శోభాయమానమైన వాతావరణంతో, నవీన శోభతో గ్రహ గమనాల ఆధారంగా కలిగే మార్పునే క్రొత్త సంవత్సరంగా భారతీయ సింహాలు భావిస్తారు.
క్యాలెండర్ మార్పు	తెల్లవాడి క్యాలెండర్లో కేవలం వారాలు, తేదీలు మాత్రమే తెలుస్తాయి ఏ రోజు ఏమి చెయ్యాలో / ఎప్పుడు తెలవారుతుందో / ఎప్పుడు ఏఏ మార్పులు వస్తాయో చెప్పలేని ఒక గీతల కాగితం గోడకు వేలాడుతుంది	తిధి, వారం, నక్షత్రం, కరణం, యోగం, అనే పంచ అంగాలతో సంవత్సరం పొడువునా ఏరోకు ఏమి చెయ్యాలో, విత్తు ఏప్పుడు నాటాలో, పెండ్లి ఎప్పుడు చెయ్యాలో, పగలు, రాత్రి, ఎప్పుడెప్పుడు వస్తాయో, చంద్రుడి గమనం ఏమిటో వివరిస్తూ, గ్రహాణాలు ఎప్పుడు వస్తాయో చెబుతూ, జీవితానికి క్రమపద్దతిలో ప్లానింగ్ ఇచ్చేది భారతీయ పంచాంగం

శాస్త్రీయంగా, విఙ్ఞానంగా, సనాతనంగా ఈ దేశంలో వస్తున్న పద్దతులను వదిలేసి, అశాస్త్రీయతకు ఆధారమైన తెల్ల వాడి పద్దతులపై ఎందుకీ వ్యామోహం?

వైఙ్ఞానీకంగా, ప్రకృతి సహజంగా, మానవాభివృద్ధికి ఆధారంగా ఉన్న మన ఉగాదిని సంబరంగా నూతన సంవత్సరంగా జరుపుకుందాం..

తెల్ల వాడి గొఱ్ఱెలుగా మారొద్దు. భారతీయ సింహాలు కండి..

నేనేం చెయ్యాలి? భాధ పడాలా? మరింకేం చెయ్యాలి

అమ్మఒడి ఆది లక్ష్మి గారికి కలిగిన దెబ్బ విషయం తెలిసిన తరువాత దానిని జీర్ణించుకోలేక తల్లడిల్లిపోవడం తప్ప ఏమీ చెయ్యలేక పోయిన నాకు నేనేమి చెయ్యాలి అన్న ఆలోచన పురుగల్లే తొలిచి వేస్తోంది. అమ్మ గురించి అమ్మఒడి గురించి తెలియని వారు ఉండరు, తెలుసుకోని వారు అభాగ్యులై అనాధలుగా కొన్ని చోట్ల కనబడినా వారి శాతం చాలా తక్కువనే చెప్పుకోవాలి. అలాంటి వారి గురించి ప్రక్కన పెడితే, ఆది లక్ష్మి గారికి ఎదురైన ఈ అవస్థకు లేదా వీరి ప్రస్తుత ఆపత్కాలానికి నేనేమీ చెయ్యలేక పోతున్నానే అనే భావన నన్ను మరింత కృంగదీస్తోంది.

వీరికి ఫోన్ చేసి మాట్లాడదాం అని ఒకసారి ప్రయత్నం చేస్తే నా నోటి వెంట మాటరాక నేనే చిన్నపిల్ల వాడిలాగా ఏడ్చేస్తున్నాను. అలాంటిది నా ద్వారా వీరికి మరింత బాధని అందజేసిన వాడనౌతున్నాను. అలా అని ఊరకే ఉందాం అనుకుంటే, మనసు మాట వినదాయె. మఱో ప్రయత్నంగా ఇంకొకసారి చేస్తే, ఈ సారి నాది అదే పరిస్థితి. ఓదార్చాల్సిన నేనే ఏడుస్తూ కూర్చుంటే, ఆ తల్లిని సముదాయించే వారెవ్వరు? ధైర్యం తెచ్చుకోండి అని చెప్పాల్సిన నేనే మూగబోయి ఆవిడ బాధకి మరింత తోడై, అగ్నికి ఆజ్యం పోసిన వాడనౌతున్నాను.

మా నాన్నగారు ఓ విషయాన్ని ఎల్ల వేళలా చెబుతూ ఉండేవారు. మనం ఎవ్వరికైనా సహాయం చెయ్యకపోయినా ఫరవాలేదు కాని మన వల్ల వేరొక్కరు నష్ట పోకూడదని. కానీ ఆదిలక్ష్మి గారి విషయంలో, నా వల్ల వీరి బాధ అధికం అవుతోంది కాని, వీరికి ఉపశమనం మాట అటుంచి, మఱచి పోతున్న ఙ్ఞాపకాలను తవ్వి వెలికి తీస్తున్నట్లుంది నా పరామర్శ. సరిగ్గా పరామర్శించడం చేతకాదు, పోనీ సరిగ్గా మాట్లాడడమా చాతకాదు, ధైర్యం చెబుదామా అంటే అదేలాగో తెలియదు, ఎందుకీ స్థితి నాకు? ఏమీ చాతకాని నేను ఏమి చెయ్యాలి.

ఏదో వారి బ్యాంక్ ఎక్కౌంట్ ఇచ్చారు కాబట్టి అంతో ఇంతో, అదిఇదీ కాకపోతో ఎంతోకొంత వారి బ్యాంక్ ఎక్కౌంటులో జమ చేసి మౌనంగా బ్రతికేయ్యాలా!! దిక్కుతోచని స్థితి. నామీద నాకే అసహ్యం వేస్తోంది.

ఆధారపడటం - మన బలహీనతా !! ??

 

మొన్నా మధ్య "అధారపడటం .. " అనే  విషయమై తెలిసిన వాళ్ళతో చర్చిస్తుంటే నాలో కలిగిన కొన్ని ఆలోచనలు మరియు ఆ చర్చనించి వెలువడిన కొన్ని విషయాలు ఇక్కడ ఉంచుతున్నాను. నా ఆలోచనలలో ఏమైనా మార్పు రావాలంటే లేదా నా ఆలోచనలలో ఏదైనా లోపాలున్నట్లైతే లేదా నా ఆలోచనను మరో విధంగా కూడా ఆలోచించవచ్చు అని మీకు అనిపించినట్లైతే.. ప్లీజ్.. ప్లీజ్.. స్పందించండి

ఈ పుట గురించి కొంచం ఎక్కువగా ఆలోచించానో అని అనిపించింది. కానీ నాకు ఉన్న కొన్ని లోపాపలో ఇది ఒకటి. అదేమంటే, నా భావాలను అక్షర రూపం ఇవ్వాలంటే, అది ఒక యజ్ఞమే. భావ వ్యక్తీకరణకు భాషపై చాలా పట్టు ఉండాలని నా అభిప్రాయం. నా ఈ ప్రయత్నంలో అక్షరలోపాలు దోషాలు ఉన్నట్లైతే మన్నించి సరిదిద్దండి. సరిదిద్దే కొద్ది నా శైలి మారుతుంది అని నా నమ్మకం. నా నమ్మకాన్ని ఒమ్ము చెయ్యకండి.

౧) ముందుగా మనం ఎందుకు మనం ఎదుటి వాళ్ళపై మనం ఆధారపడాలి?

ఈ ప్రశ్న గురించి మొదలు పెట్టే ముందు సదురు "ఎదుటి వాళ్ళు .." ఎవ్వరు అని తెలుసుకోవాలి.

మొన్నామధ్య నాకు యాక్సిడెంట్ అయ్యినప్పుడు, నేను స్పృహలేకుండా రోడ్డు పైన పడి ఉన్నప్పుడు నాకు పరిచయంలేని ఓ బాటసారి నడిరోడ్డుపై పడి ఉన్న నన్ను ప్రక్కకు లాగి  నా ఫోన్ నుంచి 108 కాల్ చేసి నన్ను ఆసుపత్రి చేరుకునేటట్టు చేస్తే, మరో బాటసారి నన్ను గుద్దిన వారిని కూడా రోడ్డు ప్రక్కకు చేర్చి అంతా చోద్యం చూస్తున్న పోలీసోళ్ళతో మాట్లాడి గుద్దిన వాళ్ళని వారికి అప్పజెప్పారు. ఇలాంటి విషయాలలో నాకు ప్రమేయం లేకుండానే నేను వారిపై అధార పడ్డాను. దీనిని అధారపడటం అంటారా!!?? ఏమో!! నాకు స్పృహలేనప్పుడు జరిగిన పరిణామాల గురించి నేను స్పందించలేను. ఒకవేళ్ళ నాకు స్పృహ ఉన్నట్లైతే నేను తప్పని సరిగ్గా వారి సాయాన్ని తీసుకునే వాడిని కాను. నాలో శక్తి ఉన్నంత వరకూ పోరాడే వాడిని. దానికి ఉదాహరణే, అంతటి గాయాలతో కూడ నాకు చికిత్స అయ్యిన తరువాత వైద్యుడిని ఆడిగి మెల్లగా ఇంటికి చేరుకున్నాను. అలా ఇంటికి చేరుకున్న నన్ను చూసి ఒక్క సారి జడుసుకుంది నా భార్య. దీనిని మొండి ధైర్యం అని నేను అంటే, కొంత మంది మూర్ఖత్వం అని అంటారు. మరి మీరేమంటారు?

ఇలా మనకు పరిచయం లేని వాళ్ళని నేను "ఎదుటి వాళ్ళు.." అని నిర్వచిస్తాను.

ఇక అసలు విషయానికి వస్తే, మనం ఎదుటి వాళ్ళపై అధార పడాలి అని చెప్పను. కానీ ఎదుటి వాళ్ళపై అధార పడకుండా ఉండేందుకు ప్రయత్నించమంటాను. మనలో మనకు శక్తి ఉన్నంత వరకూ పోరాటం చెయ్యాల్సిందే అంటాను. మనం పూర్తిగా అశక్తులమైనప్పుడు సదురు ఎదుటి వారిపై ఆధారపడటంలో తప్పులేదు.

౨) మనం ఎవ్వరిపై ఆధారపడాలి?

నా ఆలోచనలో కొన్ని ..

• శారీరక సుఖం కోసం భార్య భర్తపై మాత్రమే ఆధారపడాలి, అలాగే భర్త భార్యపైన మాత్రమే
• భర్త తన ద్వారా కలగ బోయే పిల్లల కొరకు భార్యపై మాత్రమే ఆధారపడాలి.. (భార్యకు పిల్లలు పుట్టలేని పరిస్థితి వస్తే.. అదే భర్త నపుంశకుడైతే.. అది వారి వారి వ్యక్తిగత అభిప్రాయం, నేను ఆ విషయాన్ని సృజించను)
• పెద్దలు బ్రతికున్నంత వరకూ పిల్లలు వారి తల్లి తండ్రులపై మాత్రమే ఆధారపడాలి .. (ఒక వేళ్ళ వారి తల్లి తండ్రులు అంతటి విధ్యావంతులు కాని పక్షంలో ఈ విషయాన్ని మనం పలు పలు కోణాలలో చర్చించుకోవచ్చు)
• మనకు భావోద్వేగాలు కలిగినప్పుడు పంచుకోవడానికి ఒక ఆసరా కావాలి, కాబట్టి వాటి కొరకు ఒకరిపై మనం ఆధారపడవచ్చు. ఇక్కడ ఒక చిన్న మినహాయింపు, అలా అధరాపడే వాళ్ళు మనిషై ఉండాల్సిన అవసరం లేదు. నాకు చాలా హితుడైన ఒక స్నేహితునికి ఓ వింత అలవాటు ఉంది. ఏమిటంటే, అతనికి ఎటువంటి భావోద్వేగాలు కలిగినప్పుడైనా, తనకు అతి ఇష్టమైన ఓ కొండపైన ఉన్న ఓ పెద్ద బండరాయి వద్దకు వెళ్ళి ఏడ్వటమో లేక నవ్వడమో చేసే వాడు. నాకు అందులో ఎటు వంటి అతిశయం కనబడలేదు.
• ప్రతీ అనుభవం మనకు ఒక గుణపాఠమే. కాబట్టి అనుభవాలపై కూడా అధారపడాలి. కాబట్టి, ప్రతీ అనుభవాన్ని** మనం అనుభవించే ప్రయత్నం చెయ్యవచ్చు. సదురు మొదలుగా ఉదహరించిన అనుభవం** నాది అవ్వవచ్చు లేదా మీది అవ్వవచ్చు. మీది ఫలనా అనుభవం అని తెలిసినప్పుడు .. కొన్ని అనుభవాలు చదివి తెలుసుకోవాలి, మరికొన్ని విని తెలుసుకోవాలి, మరికొన్ని స్వయంగా అనుభవించి తెలుసుకోవాలి. భూమి  గుండ్రంగా ఉంది అని మనం గురుముఖఃతహ తెలుసుకున్నాం అలాగే చదువుకున్నాం కాబట్టి నమ్మాలి. అంతె కానీ, తూచ్ .. నేను స్వయంగా చూస్తేనే నమ్ముతాను అని అనడం మూర్ఖత్వం అని నా అభిప్రాయం. అలాగే సైన్సులో మన చేత కొన్ని ప్రయోగాలు చేయిస్తారు మన గురువులు అప్పుడు వాటిల్ని మనం స్వయంగా అనుభవించి తెలుసుకుంటాం. ఇలా వేటిల్ని శూత్రప్రాయంగా నమ్మెయ్యాలో వేటిల్ని మనం అనుభవించాలో అది ప్రతీ ఒక్కరి ఉచితానుచితాల పరిధిలో పరిమితమై ఉంటుంది. అది గమనించడమే మన సక్సస్

౩) అస్సలు ఆధార పడకుండా మనం జీవించలేమా!!!

జీవించగలం.. కాకపోతే అడవిలో. అక్కడకూడా మనం చెట్టూ చేమలపై ఆధారపడాలి, తప్పదు. మనిషి ఒక సామాజిక జీవి. కాబట్టి మనకు ఒక సమాజం కావాలి. అలాంటి సమాజంలోని కొన్ని అంశాలపై మనం తప్పని సరిగా ఆధారపడాలి. 

• ఉదయం నిద్రలేస్తే కాలకృత్యాల అవసరాలకై నీళ్ళు తెచ్చి ఇచ్చే వారిపై ఆధారపడాలి
• అహార అవసరాలకై మనకు సహాయం చేసే పని వాళ్ళపై  మనం ఆధారపడాలి
• తెచ్చిన కాయగూరల్ని మనం తినేందుకు వీలుగా అమర్చి ఇచ్చే వంట వాళ్ళపై మనం ఆధారపడాలి
• మన ఆహార్యం బాగా ఉండాలి కాబట్టి మంచి బట్టలు కట్టుకునే మనకు బట్టలు ఇచ్చే వారిపై మనం ఆధారపడాలి
• దినచర్యలో అవసరమైన శుబ్రమైన వాతావరణం తెచ్చి పెట్టె పని వారిపై మనం ఆధారపడాలి
• మనకు ఇంతమంది చేస్తున్న సహాయాన్ని అర్దవంతమైన ప్రతి సహాయం చేయ్యడానికి మనకు ఓ పని కావాలి కాబట్టి మనకు పని ఇచ్చే వాళ్ళపై మనం ఆధారపడాలి
• ఇంత చేసి ప్రశాంతంగా నిద్రపోవడానికి తోడు కావాలి. అలాంటి తోడుపై మనం ఆధారపడాలి, ఆ తోడు
  ** పిన్న వయస్సులో తల్లితండ్రులు
  ** యుక్తవయస్సులో చెలి(కాడు) తలపులు
  ** యవ్వనంలో ప్రియు(డు)రాలు సాంగత్యం
  ** మలి వయస్సులో పిల్లలో / మనుమలో / అనుభూతులో / జ్ఞాపకాలో / మరేమైనా ..

ముగింపుగా, మనం ఎంత తక్కువ ఆధారపడి.. ఎంత ఎక్కువగా ఆధారపడే అవకాశం ఇస్తామో మనం అంత గొప్ప వాళ్ళం మరియు అది మన వ్యక్తిత్వాన్ని తెలియ జేస్తుంది అని నా అభిప్రాయం. మరి మీరేమంటారు?