దేవుడా!! నిన్ను ప్రశ్నించే వారు ఎవ్వరు???

క్రిందటి వారం మొదటి సారిగా చాలా దగ్గర నుంచి కొంత మంది అవిటి వారిని చూడడం జరిగింది. వారిలో ఒక తల్లి ఇద్దరు కూతుళ్ళు. తల్లి చక్కగా గుండుగా నిండుగా ఆరొగ్యంగానే ఉన్నట్లు కనబడుతోంది. ఇద్దరు ఆడ పిల్లలలో, ఒక అమ్మాయి గుడ్డిది, మరొక అమ్మాయికి కాళ్ళు సరిగా ఉన్నట్లు లేవు. క్రచ్ పట్టుకుని నడుస్తోంది. ఫుట్‍పాత్ మీద నుంచి బస్సులోకి ఎక్కడానికి అచ్చంగా మూడున్నర నిమిషాలు పట్టింది. ఇంతక ముందు చెప్పినట్లుగా రెండవ అమ్మాయి గుడ్డిది. బస్సు ద్వారానికి కొంచం దూరంగా ఉండి తలుపు కోసం వెతుకుతోంది. ఆగని మనసు, గబుక్కున దిగి దారి తెలియ జేయడానికి ప్రయత్నం చేసాను. ఆ అమ్మాయి కర్ర పట్టుకుని తలుపు ఉన్న చోట కొట్టి చూపించాను.

 

నా ఈ చర్యని జీర్ణించు కోలేక, నన్ను, నా సయాహాన్ని సున్నితంగా తిరస్కరించింది. వెనకనే ఉన్న వాళ్ళ తల్లి నిదానంగా నాతో, ’వాళ్ళని తెలుసుకో నివ్వండి’ అంది. ఇలాంటి స్పందన నేను ఎదురు చూడక పోయినా, నా తొందర పాటుతనానికి కొంచం సిగ్గేసింది. వెంటనే క్షమాపణలు తెలియజేసి నా చోటులో నేను కూర్చున్నా. ఇదంతా గమనిస్తున్న ఆ బస్సు నడిపే అమ్మాయి, నా పరిస్థితిని అర్ధం చేసుకుని సున్నితంగా ఇలా అంది, ’ఇలా మనం సహాయం చేస్తే వాళ్ళు ఎప్పుడు నేర్చుకుంటారు? కాబట్టి వాళ్ళంతట వాళ్ళు అడిగేటంతటి వరకూ సహాయం చెయ్యకండి’.

 

వారిని చూసిన తరువాత, చాలా భాధ వేసింది. వాళ్ళని చూసి నేను ఎందుకు భాధ పడ్డానో అని ఆలోచించి, అస్సలు మనం ఎందుకు భాధ పడాలి? అని నన్ను నేను తిరిగి ప్రశ్న వేసుకున్నాను. అలాంటి వారిని చూసి ధైర్యాన్ని పెంచుకోవాలి కానీ భాధని ఎందుకు పెంచుకోవాలి? ఇలాంటి వారిని అవిటి వాళ్ళు అని మనం వాళ్ళని తక్కువ చేసి సంభోదిస్తున్నామా అని కూడా అనిపించింది. కానీ వీళ్ళని అంగ వైకల్యంతో భాధ పడుతున్న వాళ్ళు అనుకోవాలా.. లేక అంగ వైకల్యాన్ని అలాగే ఇలాంటి వైకల్యాన్ని ప్రసాదించిన ఆ దేవుడిని ఎదురించి, తెగించి జీవితంలో అనుక్షణం పోరాడుతూ అలుపెరుగని సుశిక్షుతులైన సైనికులుగా తలచుకోవాలా అన్న సంగ్ధిద్ఘంలో పడ్డాను.

 

అవును, చాలా మంది మానశికంగా కృంగిపోయి ఆత్మ న్యూనతా భావంతో ఎవ్వరి ఆశరా లేకుండా ఇంటిలోంచి కదలరు. అలాగే మరికొందరు, అన్నింటినీ తెగించి ఆత్వ స్థైర్యమే ఆలంబనగా వారెవ్వరికీ తీసిపోనట్లుగా మున్ముందుకు సాగిపోతున్నారు. ఇలాంటి వారిని గురించి తలంచి నప్పుడల్లా పిరికిపందలుగా ఆత్మహత్య చేసుకునే వారు వీరినెందుకు గమనించరు? ఇలాంటి వారి నుంచి స్పూర్తి నెందుకు పొందరు? జీవితం అనేది జీవించడానికే గానీ చావడానికి కాదని ఎందుకు తెలుసుకోరు? చావడం అనేది క్షణకాల క్రియ, కానీ జీవితం అనేది ఒక సుదీర్ఘ ప్రయాణం, క్రింద పడినా లేచినా సాగి పోవాలి కానీ కృంగి పోకూడదని ఎందుకు తెలుసుకోలేరు? అస్సలు తెలుసు కోవాలనుకునే ఆలోచన ఇలాంటి వారికి ఉంటుందా అని అనిపిస్తూ ఉంటుంది. ఎదో వ్రాద్దామని మొదలు పెట్టి ఎదేదో వ్రాస్తున్నా.. అస్సలు విషయానికి వస్తా..

 

ఇలాంటి పిల్లలున్న తల్లి తండ్రులు గానీ ఇలాంటి పిల్లలు గానీ, దేవుడిని ఎప్పుడైనా ప్రశ్నిస్తే .. ఏమని ప్రశ్నిస్తారు అన్న ఆలోచిస్తే ఎలా ఉంటుంది అని అనిపించింది. నా ఈ పుఱెకు పుట్టిన ఆలోచనలే ఈ పుటకు మూలం

 

---

మొదట.. తల్లి తండ్రులు

దేవుడా!!! మేమేమి పాపం చేసాము, మాకు ఇలాంటి పిల్లల నిచ్చావు? వీళ్ళ భాధని చూడలేక మేము పడే భాధకి ఉపశనమేమి? ఒక వేళ మేమే కనుక తప్పు చేసి ఉంటే, పాపపు పనులు చేసి ఉంటే, వాటి ప్రతి ఫలాన్ని మేము అనుభవించాలి గానీ, మా పాప భారాన్ని ఈ పసి కందులకు ఎందుకు ప్రసాదించావు?

 

---

పిల్లలు

వీరు ప్రశ్నించడం కన్నా, ’ఇదిగో మీకు.. ఈ అంగవైకల్యాన్ని ఇస్తున్నా.. ఎలా బ్రతుకుతారో చూస్తా..’ అని ప్రశ్నిస్తున్న దేవుడికి.. చిరు నవ్వుతో, ఆ ప్రశ్నకు జవాబుగా.. ఇదిగో .. ఇలా .. అనుక్షణం నీ అవలక్షణాన్ని ఎదుర్కుంటూ.. సాటి మనుష్యులకు సాటిగా బ్రతుకు సాగిస్తున్నాం .. సాగిస్తూ ఈ భవసాగరాన్ని అవలీలగా దాటేస్తాం.. అని చెప్పకనే చెబుతున్న వారి జీవన యానం, ఆ దేవునికి ధాటిగా .. ధీటుగా సమాదానం ఇస్తున్నారనిపిస్తోంది.

 

---

నేను

అసలు ఇవ్వన్నీ కాదండీ.. నాకే ఇంత భాధగా ఉందే.. చూసే వాడిని, నాకే, ఇంత ఇదిగా ఊందే.. ఇంక పడే వాళ్ళకి ఎలా ఉంటుంది? పాపం పసి కందులు .. ఎంతో మంది.. మరెంతో మంది.. ఈ జీవన పోరాటాన్ని సాగిస్తున్నారే.. ఎందుకిలా జరుగుతోంది? ఏమి ఉద్దరిద్దామని ఆ దేవుడు ఇలాంటి వాళ్ళని శృష్టిస్తున్నాడు?

 

ఏం.. ఎవ్వరూ అడిగేవాళ్ళు లేరా?? లేరనా!! ఆయనది ఈ నియంకృశత్వం?? ఒక వేళ ప్రశ్నించినా సమాధానం చెప్ప వలసిన అవసరం లేదనా ఆయన భావన??

బంధం - సంబంధం - అనుబంధం | అమెరికాలో నా ఆలోచనలు - ౩.౧

ఈ శీర్షిక మొదటి పుట కొంచం సంచలనమే పుట్టించినట్లు కనబడినప్పటికి, రెండవ పుటపై ఎవ్వరి స్పందన కనబడ లేదు. ఏమో !!! మనకెందుకులే అనుకుని ఉంటారు. ఈ విధంగా ఆలోచిస్తోంటే నాకు చిన్నప్పుడు మా నాన్నగారు చెప్పిన ఆంగ్ల సామెత ఒకటి గుర్తుకొస్తోంది. ఈ సామెతలో మొదటి భాగం దాదాపుగా అందరికీ తెలుసు, కానీ మిగతా భాగమే ఎక్కువ మందికి తెలియదు అని నా అభిప్రాయం. ఒక వేళ తమరు కనుక తెలిసిన వాళ్ళలో ఉన్నట్లైతే, ఈ విషయాన్ని ఇక్కడే వదిలేసి ముందుకు సాగిపోండి.

something is better than nothing

ఈ విషయం చాలా మంది తెలిసే ఉంటుంది. కొంచం నాటుగా చెప్పాలంటే, చచ్చినోడి పెళ్ళికి వచ్చిందే కట్నం అన్నట్లు, ఏమి లేని కాడికి అంతో.. ఇంతో.. ఎంతో కొంత.. మెరుగేకదా!!! నేనూ ఇలాగే ఆలోచిస్తూ ఉండే వాడిని. కానీ ఒకరోజున నాన్నగారు నేను ఏదో పిచ్చా పాటి మీద తార్కికంగా మాట్లాడుకుంటున్నాం (మాట్లాడుకుంటున్నాం అనే కన్నా.. పోట్లాడుకుంటున్నాం అంటే ఎలా ఉంటుంది... లెదా కొంచం పాష్‍గా చెప్పాలంటే.. ’చర్చించు కుంటున్నాం’ అంటే ఫరవాలేదేమో.. ఏదైతే ఏంటి..)  మా మధ్య అస్సలు విషయం కొంచం ముదిరి పాకాన పడింది. అదిగో అప్పుడు వచ్చింది, పాశుపత్రాశ్త్రం లాంటి ప్రశ్న మా నాన్నగారి దగ్గర నుంచి.

something is better than nothing అని నేను ఒప్పుకుంటాను, but now tell me, "When NOTHING is better?"

అప్పట్లో ఈ ప్రశ్నకి నా దగ్గర సమధానం లేదు. కొన్ని విషయాలు మానాన్నగారు వెంటనే మాతో చర్చించరు. అందుకని ఆనాటి చర్చ అప్పటితో ముగించి నన్ను ఇరకాటంలో పడేశారు. సరే.. కొంత కాలం నేను కూడా ఆలోచించాలి కదా అని నేనూ ఈ విషయంపై దృష్టి సారించి చించడం మొదలు పెట్టాను. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా.. చించా..

 

ఎంత చించినా అసలు విషయం భోధ పడదే.. ఇక లాభం లేదనుకొని, "తండ్రీ శరణం .." అనేసాను. అదిగో అప్పుడు శ్రీ కృష్ణుడు పెట్టినట్లు ఓ పెద్ద ఫోజ్ ఇచ్చి ... ఓ పెద్ద కధ చెప్పి.. ఆఖరుగా..

---

" nothing is better than nonsense "

---

అని చావు కబురు చల్లగా చెప్పారు. ఏమిటి ఇక్కడ ఏమీ కనబడటం లేదు అనుకుంటున్నారా.. ఒక్కసారి మీ కీ బోర్డులోని Ctrl + A నొక్కి చూడండి అసలు రహస్యం బయట పడుతుంది. కధనంలో పట్టు తప్పుతుందేమో అని ఇదిగో ఇలా దాచానన్నమాట. ఈ ట్రిక్ ఎలా ఉంది? నేను ఏమీ అనుకోను చెప్పండి.

 

ఎందుకో ఈ మాట నిజంగానే చద్ది మూట లాగా అనిపించింది. తినగా తినగా వేము తియ్యనుండు అన్నట్లు, చించగా చించగా ఆ మాటల్లోని భావం మెల్ల మెల్లగా కాలంతోటి అనుభవం లోకి వచ్చింది. ఇప్పుడు ఇదంతా ఎందుకు చెబుతున్నా నంటే, ఇక్కడి (అమెరికాలోని) ప్రజల్ని.. వారి వారి రీతులను గమనించిన తరువాత వీరు కూడా ( ఎక్కువ శాతం..) ఈ ఆలోచనతోనే ఉన్నారనిపిస్తోంది. ఈ పుటలో మూడవ పదం గురించి వ్రాద్దామనుకున్నంతలో something - nothing - nonsense విషయమే ఎక్కువై నందున, మరొక పుటలో మళ్ళీ కలుద్దాం .. అంత వరకూ

సెలవు,

ఇట్లు,

భవదీయుడు

-----------------------------
మాటలాడ వచ్చు మనసు నిల్పగ రాదు, తెలుప వచ్చు, దన్ను దెలియ రాదు
సురియ బట్ట వచ్చు శూరుడు గారాదు, విశ్వధా అభిరామ వినురవేమ

బంధం - సంబంధం - అనుబంధం : అమెరికాలో నా ఆలోచనలు ౨

మొదటి పుట చదవని వాళ్ళు ముందుగా దానిని చదివి తరువాత ఈ పుట దర్శించమని మనవి. మొదటి పుట చదివిన తరువాత పడ్డ మొట్టికాయలు కూడా చదవడం మర్చిపోవద్దు. మొట్టికాయల ప్రవాశం చదివిన తరువాత, ఇంత మంది ఇంతగా ఇదిగా చెబుతున్నారంటే.. వీరు స్పందించిన విషయాలు ఎంత వరకూ సమంజసం .. లేక నా ఆలోచనలలో ఎదైనా తేడా ఉందా అన్న సంశయం నన్ను ఈ రెండవ పుటను ప్రచురించే సమయాన్ని కొంచం ఆలస్యం చేసింది. ఏది ఏమైతేనేమీ, ఆలోచనలతో కర్తవ్యాన్ని మరవకూడదని, ఆలోచనలను ఆపకుండా, సమాంతరంగా వాటి పని వాటిని చేసుకోనిస్తూ ఇదిగో ఇక్కడ ఇలా. ఈ పుటలో "సంబంధం" అనే విషయాన్ని ’అమెరికాలో నివసిస్తున్న వారు ఎలా అనువదించుకుంటున్నారో’ అని నాకు అనిపించిందో తెలియజేయడానికి ప్రయత్నిస్తాను.

తెలుగులో పదాలన్నీ ఒకేలాగా అనిపుస్తున్నా.. నాకు మాత్రం "బంధం" అనేది ఇద్దరు లేక అంతకన్నా ఎక్కువ మంది వ్యక్తులకు సంబంధించినదని, "సంబంధం" అనేది తప్పని సరిగా వ్యక్తులకు మాత్రమే కాదు గానీ ఒక వ్యక్తికి మరియు ఒక వస్తువుకు మధ్య ఉండేది కూడా కావచ్చు అనిపిస్తోంది. అందుకని ఇక్కడి మనుష్యుల మధ్య మాత్రమే కాకుండా ఇక్కడి ప్రతీ వ్యక్తీ తనతో అవసరం ఉన్న ప్రతీ వస్తువైనా / మనిషైనా / మరి ఏదైనా.. వంటి వాటి యందు ప్రవర్తిస్తున్నారో అని గమనించిన తరువాత నాకు అవగతమైన విషయాలు మాత్రమే ఈ పుట. ఇంతక ముందు చెప్పినట్లుగా ఈ పుట నేను ఎవ్వరినీ ఉద్దేశించి వ్రాస్తున్నది కాదు. కాబట్టి ఎవ్వరూ తప్పుగా భావించరని తలుస్తాను.

అసలు విషయానికి వచ్చేముందు ఒక చిన్న ఉపోద్ఘాతం.. నేను భారతదేశంలో ఉండేటప్పుడు, తప్పని సరిగా వారానికి ఓ రెండు సార్లో (అధమ పక్షం) లేదా రోజూనో, మా అన్నయ్య ఫోన్ చేసి, ఎలా ఉన్నారు? ఏమి చేస్తున్నారు? అంతా బాగానే ఉందా.. ఇలాంటివి అడుగుతూ ఉంటాడు. ఒక వేళ నేను ఆఫీస్ లో ఉంటే, కాల్ కట్ చేసి, నేను ఇంటికి వెళ్ళిన తరువాత నేను కాల్ చేసి వివరాలు అడుగుతూ ఉంటాను. ఈ తతంగం అంతా మా అమ్మ కూడా చేస్తూ ఉంటుంది. ఇది మా మధ్య ఉన్న అతి సాధారణ మైన పని. అవసరం ఉన్నా లేక పోయినా ఫోన్ చేసి.. ’ఎలా ఉన్నావు’ అని పలకరించి పెట్టేస్తాం.

 

ఏదైనా విషయం ఉంటే ఓ పది నిమిషాలు పిచ్చాపాటి, లేకపోతే ఒక్క నిమిషం పని. అంతే. ఇక్కడేమో (అంటే అమెరికాలో..) ఎవ్వరికైనా ఫోన్ చేసి ’ఎలా ఉన్నార’ అని అడిగామో .. అంతే, వెంటనే ఎదుటి వాళ్ళు (వాడితో) ఏదో పని ఉండే చేశారనుకుంటారు. మనం ఏదీ అడగక ముందే, ’మేమేమైనా చెయ్యగలమా..’ అని అడిగేస్తారు. అందరూ కాకపోయినా ఎక్కువ శాతం మంది స్పందన ఇలాగే ఉంది. ఇది వాళ్ళ గొప్పతనం అనుకుందాం. ’అక్కరలేద’ అని అన్న వెంటనే, పెద్ద.. పని లేనప్పుడు ఎందుకు మమ్మల్ని డిస్టర్బ్ చేసావు అన్నట్లు ఒక ఫీలింగ్ పెట్టి అయితే  ’అస్సలు సంగతేమిటో చెప్పి ఏడు..’ అన్నట్లు ఓ పెద్ద నిట్టూర్పు విడుస్తారు.

 

దీనిని బట్టి ఇక్కడ public relation అనే మాటకి అర్దం లేదనిపిస్తోంది. ఎవ్వరైనా తమను పలకరిస్తుంటే, ఆనందం కన్నా ముందు భయాన్ని పెంచుకుంటున్నారు. ఏమన్నా అన్నమనుకోండి, ఎదుటి వాళ్ళు తమనుంచి ఏదో ఆశిస్తున్నారు అందుకనే తమని పలకరిస్తున్నారు అని ఆలోచిస్తారు. అనవసరంగా ఒకరినొకరు పలకరించుకోరు. ఏదైనా పని ఉంటేనే ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటారు, అది సహోధ్యోగులైనా, మన ఇంటి ప్రక్కన నివశిస్తున్న వారైనా, మరి ఇంకెవరైనా. మరి భార్య భర్తల విషయమేమిటో!!! (నాకు తెలియదు...)

ఈ ప్రవర్తన ఇద్దరు మనుష్యుల మధ్యనే అనుకుందాం అనుకుంటే.. అంతటితో ఆగి పోలేదు. ఇక్కడి (అమెరికాలోని) వాళ్ళు చాలా సాధారణంగా కార్లు ఉపయోగిస్తారు. చాలా అసాధరణంగా ద్విచక్ర వాహనాలు వాడతారు. వ్యాయామానికి మాత్రమే ద్విచక్ర వాహనాన్ని వాడుతారు. ఇక్కడ నాకు తిరగడానికి కారు లేనందున, వీలైతే సౌఖ్యంగా ఉంటుంది కదా అని ఒక సైకిల్ కొంటే ఎలా ఉంటుంది అని అనిపించింది. అన్నదే తడవుగా ఎవ్వరు అమ్ముతారు ? ఎంతలో ఉంటాయి? అని పరిశోధించడం మొదలు పెట్టాను. ఈ ప్రయత్నంలో చాలా ఆశ్చర్యకరమైన విషయాలు అర్దమయ్యాయి. సైకిల్ విషయం అనగానే.. నా గతం.. సైకిల్ తో నాకు ఉన్న అవినాభావ సంభంధాన్ని ఈ ఒక్కసారి గుర్తు చేసుకుందాం అనిపించింది.

 

నాకు గుర్తున్నంత వరకూ నేను ఏడో తరగతి ఉత్తీర్ణుడినైన తరువాత నాన్నగారిని సైకిల్ కొనిపెట్టమని పోరితే ఎనిమిదవ తరగతి అయ్యిన తరువాత (దాదాపుగా 1983 లో అనుకూంటా) ఒక చిన్న సైకిల్ కొనిపెట్టినట్లు చూచాయగా గుర్తు. అప్పుడు దానిమీద ఉదయం పూట సంగీత కళాసాలకు అలాగే సాయంత్రం టూషన్ కు మాత్రమే వెళ్ళనిచ్చే వారు. ఎందుకంటే ఆ వేళల్లో ఎక్కువ రద్దీ ఉండదు మిగిలిన వేళల్లో రద్దీ ఎక్కువ ఉంటుంది, తెలిసో తెలియకో దేనికైనా గుద్ది గాయ పడతామో అని వారి అభిప్రాయం.

 

కానీ కొనిచ్చే ముందు వారు పెట్టిన షరత్తేమిటంటే, ’తొక్కినా తొక్కక పోయినా.. రోజూ సైకిల్ ని గుడ్డ పెట్టి తుడవాల్సిందే’. వర్షాకాలంలో ఎక్కువగా తొక్కేది ఉండదు. అందుకని ఎక్కువ కాలం లోపలే ఉంటుంది. ఆ వేళల్లో చక్కగా నూనె వేసి తళ్ళుక్కు మనేటట్లుగా రుద్ది రుద్ది మరీ శుబ్రం చేసేవాడిని. ఆ తరువాత కాలేజీ కి వచ్చిన తరువాత రేంజర్ సైకిల్ ఒకటి అమ్మ కొనిబెట్టింది. (చూచాయగా 1992 Decemberలో) దీనికీ వాళ్ళెవరూ చెప్పకపోయినా, అలవాటైన ప్రాణం కదా.. ఎవ్వరూ చెప్పనక్కరలేదు. ఆ తరువాత ఉద్య్గోగంలోకి వచ్చిన తరువాత ద్విచక్ర వాహనం. Feb 2002 లో కొన్నాను. Oct 2nd 2006 లో నేను ప్రస్తుతం ఉంటున్న ఇంటిలో కాపురం మొదలు పెట్టాను. అప్పటి వరకూ నా బండిని నేనే తుడుచుకునే వాడిని. ప్రస్తుతానికి నేను తుడవక పోయినా, మా అపార్టుమెంటు వాచ్ మెన్, ’అయ్యా నేను తుడుస్తా.. నెలకు ఎంతోకొంత ఇవ్వండి’ అనడంతో మానేశాను. కానీ క్రమం తప్పకుండా నేనే దగ్గరుండి సర్వీసింగ్ చేయించుకుంటాను.

కానీ ఇక్కడి (అమెరికాలోని) వ్యక్తులను గమనించిన తరువాత, ఒక్క విషయం అర్దం అయ్యిందేమిటంటే. పనిచేస్తోందా, కానీయి. రిపేరుకు వచ్చిందా, మూల పడేయి, అంతే.. వెంటనే, కొత్తది కొన్నుక్కో. ఇక్కడ (అమెరికాలో) అప్పుడప్పుడు గరాజ్ సేల్స్ అనేవి జరుగుతుంటాయి. వీటి ఉద్దేశ్యమేమిటంటే, వారికి అవసరం లేనివి లేదా పనికిరాని వస్తువులు, ఎలా ఉన్న వస్తువులను అలా, యధావిధిగా అమ్మెస్తారు, కొనేవాళ్ళు అందుకు సిద్దమైతే ముందుకు వెళ్ళాలి. వీలైతే అమ్మెస్తారు, లేదా పారేస్తారు. వాటి స్థానంలో కొత్తవి తెచ్చుకుంటారు.

 

చాలా తక్కువ మంది తగిన పరికరాలు తెచ్చుకుని చెడిపోయిన వాటిల్ని బాగుచేసుకుని తిరిగి వాడుకుంటారు. ఇక్కడ ఒక్కొక్కళ దగ్గర అధమ పక్షం రెండు సైకిళ్ళు పనిచెయ్యనివి ఉండటం గమనించాను. ఇలా చెడిపోయిన వస్తువుల్ని బాగుచేసుకుని వాడుకుందాం అని అన్నాననుకోండి, మన Independent లాంటి వాళ్ళేమే నాది చీపు మనస్తత్వం అంటారు. ఏమి చేస్తాం, కష్టం లోంచి పుట్టి పెరిగిన వాళ్ళం కదా, మాదంతా మట్టి వాసనే మరి. మా చమట కూడా వాసనే..

 

ఆఖరుగా చెప్పొచ్చినదేమిటంటే, "సంబంధం" అనేది "అవసరం ఉంటేనే" అని మాత్రమే వీరి అభిప్రాయము అనిపిస్తోంది. నేను తప్పుకావచ్చు. చదువరులు అచ్చు తప్పులెక్కడ ఉంటే అక్కడ ఎలాంటి పదం ఉంటే బాగుంటుందే తెలియ జేస్తారని తలుస్తాను. మరో పుటలో "అనుబంధం" గురించి వ్రాయడానికి ప్రయత్నిస్తాను. అంత వరకూ

సెలవు,

ఇట్లు,

భవదీయుడు

--------------------------
మేడిపండు జూడ మేలిమై యుండున్, పొట్ట విచ్చి చూడ పురుగు లుండు
బెరుకువాని మదిని బింక మీలాగురా, విశ్వదా అభిరామ వినురా వేమా

ఆహ... మొట్టికాయలు బాగానే పడ్డాయి..

నా క్రిందటి పుట, ’బంధం - సంబంధం - అనుభంధం | అమెరికా లో నా ఆలోచనలు - ౧’, నేను ఊహించిన దానికన్నా ఎక్కువ స్పందనలకు నోచుకుంది. ఇన్ని ఎక్కువ స్పందనలకు నోచుకున్న మొదటి పుట ఇదే. ఇన్ని స్పందనలు గమనించాక, చదువరులు స్పందించిన తీరు చూస్తూ ఉంటే... కొంత మంది నేను కనిపిస్తే కల్చేసేటట్టున్నారే.. అన్నింటికీ కలిపి ఒక పుట నా స్పందనగా ప్రచురిస్తే ఎలా ఉంటుంది అని ఆలోచించిన తరువాత సమూహంగా అందరికీ .. ఇదిగో .. ఈ క్రింద విధంగా..

ముందుగా..

---

శంకరగిరి నారాయణ స్వామి గారి స్పందనేమో, సున్నితంగా మొట్టికాయ వేసి.. భడవా!! కొంచం జాగ్రత్త.. ఇంకొంచం స్పీడు పెంచావో మూతి పళ్ళు రాలి పడతాయి అన్నట్లుగా అనిపిస్తోంది. అంతే కాకుండా మొన్నామధ్య మన (ఇలా మన అని అనవచ్చో లేదో) భారత దేశానికి చెందిన వనిత.. పేరేంటబ్బా.. హా... గుర్తుకొచ్చింది.. సునీతా విలియమ్స్ .. (అయ్యయ్యో.. ఈమె కూడా వేరే దేశస్తుడిని పెళ్ళి చేసుకుంది కదా..) చెప్పినట్లుగా .. సరిహద్దులు లేని స్థావరం ఉంటే ఎలా ఉంటుందో .. జాతి మత భేధాలు లేకుండా మనుషులను చూడటం అలవాటు చేసుకొరా వెధవా.. అన్నట్లుంది. ఏమో నేనింకా ఈ Globalizationకి అలవాటు పడలేదు కదా.. ఇంకా కొంచం local గానే ఆలోచిస్తున్నా.. ఏమి చేస్తాం.. manufacturing defect..

 

అలాగే.. "పెద్దైన తరవాత వీరిని ఏమి అనాలో అని మిరు ప్రశ్నిస్తున్నారు. అసలు ఏదైనా ఎందుకు అనాలి? వారిని మానవులుగా చూస్తే పోలేదా?" అని ప్రశించారు. హు.. అలాగే చూడాలి అని నేను అనుకుంటున్నాను. అందరిని మానవులుగానే చూస్తూ పోతే.. ప్రతీ వ్యక్తి నివాశం ఉండేందుకు ఒక చోటు కావాలి కదా.. అది సమాజమైతే / సంఘమైతే బాగుంటుంది అని కదా అందరూ అనుకుంటాము .. అంతే కానీ సమాజానికి దూరంగా, అడవిలో ఉండలేం కదా.. అట్టి ప్రతీ సమాజానికి కొన్ని పద్దతులు .. రీతులు.. విలువలు .. వ్యవహారాలు.. వగైరా వగైరా.. ఇంకా .. ఇంకా.. ఏవో ఏవో ఉంటాయి కదా.. ప్రతి పిల్లవాడి Birth Certificate మీద Religion అనే చోటు ఎందుకు? చక్కగా తీసేయ వచ్చుకదా.. ఎందుకు తీయ్యలేదంటారు? ప్రతీ వ్యక్తీ యొక్క మూలాలు ఏమిటో తెలుసుకునేందుకే ఈ పని అని నా అభిప్రాయం. That gives the main identity of the individual from which kind of culture that he / she grew up. అట్లాంటి ప్రధాన గుర్తింపుని తీసేసి చూడడమంటే, ఎందుకో మనసు అంగీకరించడం లేదు.

 

శంకరగిరి గారూ.. క్షమించండి.. నేను అంత విశాల హృదయం ఉన్నవాడిని కాదు. Am little narrow minded, and am proud being what I am. ఈ విషయాన్ని ఒప్పుకోవడానికి నాకు ధైర్యం ఉంది. అలాగే ప్రతీ వ్యక్తీ తాను చేసిన పనులకు లేదా తన వ్యక్తిత్వానికి గర్వపడుతూ ఉంటూనే ఉంటాడు. I'm sure that every one is proud for what they are.

ఏది ఏమైనా, తమరి సలహాని అన్యధా గుర్తు పెట్టుకుంటాను.

---

ఇక Independent గారేమో నాది "చవక బారు సంస్కారమని..  cheap character.." అని నా బ్లాగులో ధైర్యంగా స్పందించారు. కొంచం కలవర పరచే విషయమైనా.. నిజాన్ని నిజంగా, నిర్బయంగా తెలియజేస్తే తప్పేంటిలే అని తలంచి, ఆయన స్పందనని moderate చెయ్యకుండా యధా విధిగా publish చేశాను. ఇక్కడ నిజం అనేది నాది చవక బారు సంస్కారమని కాదు, Independent గారి స్పందన అని గమనించ గలరు. నాది చవకబారు సంస్కారమైతే, మరి వీరి సంస్కారమేమైందో? సీతను అపహరించిన రావణాశురుడిని ఉద్దేశించి ప్రసంగించిన హనుమంతుడు, ఎక్కడా.. ఎప్పుడూ రావణాశురుడుని దూషించినట్లు లేదు, వీరిద్దరి సంభాషణలలో హనుమంతుడు రాముని యొక్క గొప్పతనాన్ని మాత్రమే వర్ణిస్తూ.. ’నీ మేలుకోరే చెబుతున్నా.. సీతని రామునికి తిరిగి అప్పగించు’ అని అన్నాడే గానీ.. ’నువ్వు వెధవవి.. నువ్వు సీతని తెచ్చిన తీరు చెడ్డది.. వగైరా .. వగైరా..’ అంటూ ఏమీ అనలేదే.. అదీ సంస్కారమంటే .. స్వశ్తుతి మరియు పరనింద ఎప్పుడూ మంచివి కాదు. ఈ విషయం ఈ మహానుభావునికి ఎప్పటికి అవగతమయ్యేనో.. పైగా నాది cheap character అంట.. మరి వీరిది ఎంతటి గొప్ప characteరో.. పైగా నన్ను .. "గ్రో అప్పు మై డియర్ .." అంట.. వీరెంత గ్రో అప్పు అయ్యారో..

 

ఏది ఏమైనా.. అయ్యా ఊరు పేరూ లేని Independent గారూ.. ముందు తమరు ముసుగు తీసి తమ నిజ స్వరూపమేమిటో నలుగురికీ చూపించే ధైర్యం తెచ్చుకోండి అంతే గానీ ఇలా దాక్కుని ’ముసుగు వీరుడుని’ అని గర్వ పడకండి. తమ ఉనికిని దాచుకునే వారు అయితే పిరికి పందలైనా అయ్యుండాలి లేదా విద్రోహ శక్తులైనా అయ్యుండాలి అని నా అభిప్రాయం.అదీ ఇదీ కాకపోతే అదేదో ఆంగ్ల సినిమాలో చూపించి నట్లుగా తమరేమీ Zorro గానీ / The Shadow హీరోగానీ / ఇలాంటివే మరేదైనా కాదు కదా.. ఇలాంటి వాళ్ళు కూడా తమ ఉనికిని దాచుకున్నా ఎదో ఒక ప్రతి రూపంలో కనబడుతునే ఉన్నారు. ప్రపంచం అంతా విస్తుపోయేటట్లు చేసిన కొన్ని మరణాల్లో ఒకటైన డయనా  కూడా తన ఉనికిని ఎక్కడ దాచుకోలేదు. తమరేమీ అంత ప్రాముఖ్యం ఉన్న వ్యక్తులు కాదు కదా.. అంతటి ప్రాముఖ్యం ఉన్న వ్యక్తులే తమ ఉనికిని దాచుకోనప్పుడు తమరింకా తమ ఉనికిని దాచుకుంటున్నారంటే.. ఇదేదో గూఢాచార వ్యవస్తలాగా అనిపిస్తోంది. తమరు నిరాధారులు కదా, అంతే లేండి. తమలాంటి వారు ఎవ్వరి మీద.. ఎలాంటి పేరు మీద అధార పడరు.. అయినా నాకెందుకులేండీ తమరి పుట్టు పూర్వోత్తరాలు. తమరన్నారు కదా నాది చీపు కారక్టరని.. అలాగే అనుకుందాం కొంత సేపు. తమరేమో గొప్ప ఉన్నత వ్యక్తిత్వం ఉన్నవాళ్ళాయె. ఆ వ్యక్తిత్వాన్ని తమరి దగ్గరే ఉంచుకోండి, నలుగురికి పంచితే కరిగి కొంచం తరిగి పోతుందేమో .. జాగ్రత్త.

 

ఇక తమరి అడిన వాటికి, ’ఇలాంటి జాబితా అంటే ఏంటండీ మీ ఉద్దేశం? వేరే మతం వాళ్ళనీ, వేరే దేశం వాళ్ళనీ పెళ్ళి చేసుకున్నవాళ్ళు ఏ జాబితా? అలాగే వివిధ కారణాల వల్ల ఒక రిలేషన్షిప్ లోంచి, ఇంకో రిలేషన్షిప్ లోకి వెళ్ళే వాళ్ళు ఏ జాబితా?’, సమాధానం ఈ పుటలో ఒక చోట, ’జాతి మత భేధాలు లేకుండా ఒకటై, వసుదైక కుటుంబంలాగా కలసి మెలసి బ్రతుకుతున్నారు’ అని చెప్పినట్లు గుర్తు.. గమనించారా... కాబట్టి అలాంటి వారందరిని కలిపి వసుదైక కుటుంబీకులు అని అంటారు. ఇది నా అభిప్రాయం, తమరికి నచ్చక పోతే.. క్షమించండి.. ఏమి చేస్తాం నేను జీన్స్ పాంట్లు వేసుకోను.. అదేదో సినిమాలో చెప్పినట్లు.. నాదంతా కొంచం old fashion లేండి. నాలాంటి వాళ్ళని ఆ దేవుడే మార్చాలి.

---

ఇక అబ్రకదబ్ర అనీల్ గారి స్పందనల విషయానికొస్తే.. వీరి స్పందనలు చదువుతోంటే.. నా మాటల్లో ఇన్ని అర్దాలు, అపార్ధాలు, ఇన్ని నానా అర్దాలు ఉన్నాయా అని , కొంచం కొత్తగా మరికొంచం వింతగా అనిపించింది.

 

అయ్యా అబ్రకదబ్ర అనీల్ గారూ.. తమరు విచ్చేసినందులకు ధన్యవాదాలు.. అలాగే తమరు ఇక రానందులకు నెనర్లు. నాదంతా ఒకే పద్దతి. నా ఇంటికి వస్తే ఒక దణ్ణం, రానంటే మరో దణ్ణం. అంతే తప్పితే ఎవ్వరినీ బలవంత చేసేది ఏమీ లేదు. గాడిదనైనా గుర్ఱానైనా నీళ్ళదాకా లేదా గుగ్గిళ్ళ దాకా మాత్రమే మనం తీసుకెళ్ళగలం అంతేగానీ, వాటి చేత తాగించడమో తినిపించడమో చెయ్యలేం కదా.. పైగా తమరి స్వాతంత్ర్యాన్ని హరించే శక్తి నాకు లేదు. ఏది ఏమైనా తమరి స్పందనకు అన్యధా కృతఙ్ఞుడను. సరిగ్గా వ్రాసానో లేదో, I'm very much thankful for your visit and for your comments as well.

---

ఆఖరుగా, ఏది ఏమైనా.. కాలానుగుణంగా నా ఆలోచనలు ఉంటాయి అని మీరందరూ గమనించాలి. ఇవాళ్టి నా ఈ అభిప్రాయాలు రేపు మారవచ్చు, every thing is possible.. but only with time. అంత వరకూ just don't jump onto your conclusions. ప్రత్యేకంగా నన్ను నా బ్లాగులోనే దూషించే సాహసం చెయ్యవద్దని మనవి. మీకు కూడా బ్లాగులు ఉన్నాయి కదా.. చక్కగా మీ ఇష్టం వచ్చినట్లు నాకు అక్కడ తలంటేశేయ్యండి. ఎవ్వడు కాదంటాడో చూస్తా..

 

ఓ.. మర్చిపోయ్యాను.. మన Independent లాంటి వారు ఎవ్వరి మీదా.. అంటే ఎలాంటి ఒక్క బ్లాగు మీద ఆధార పడరుకదా.. (క్షమించేయ్యాండి సారూ.. ఓ Independent గారూ).

మొదటి అమెరికా ప్రయాణ చిత్రాలు

మొదటి సారి నేను అమెరికా వచ్చినప్పుడు ఇక్కడే పని చేశాను.. ఈ బిల్డింగ్ ఆస్టిన్ పట్టణంలోని కాంగ్రెస్ రోడ్డులో ఉంది.



ఇదిగో నేను అప్పుడు ఇలా ఉండే వాడినన్నమాట .. అప్పుడూ ఇప్పుడూ అలాగే ఉన్నాను.. మరి రేపు పరిస్థితేమిటో చెప్పలేం..


ఇదిగో ఈ ఇంట్లోనే నేను బస చేసానన్న మాట.

భందం - సంభందం - అనుభంధం | అమెరికా లో నా ఆలోచనలు - ౧

ఈ పుట వ్రాద్దామని ఆలోచించినప్పటి నుంచి శీర్షిక ఏమి పెడదామా అని ఆలోచిస్తూ అస్సలు విషయాన్ని జాప్యం చేసాను. ఇక ఇంతకన్నా జాప్యం చేస్తే, అస్సలు విషయం మరుగున పడుతుందో అన్న భయంతో ఇక మొదలు పెడుతున్నాను. ఈ పుట యందు తెలియ జేసే విషయాలు ఎవ్వరినైనా ఇబ్బంది పెడితే, కావాలని .. వారినే ఉద్దేశ్శించి వ్రాసినదని తలంచ వద్దని మనవి.

అదృష్టమో .. దురదృష్టమో .. నేను భారత దేశంలో పుట్టడం అనేది నిజం. అలాగే, భారతదేశం లోని తెలుగు పిల్లనే పెళ్ళి చేసుకున్నాను. ఇక్కడ ఈ విషయం గురించి ఎందుకు ప్రస్తావిస్తున్నానంటే.. ఇక్కడ (అంటే అమెరికాలో) నేను చూసిన కొన్ని జంటల్లో ఎక్కువ మంది, పడమటి సంధ్యారాగం సినిమా లోని హిరో హిరోయిన్ల లాగా జాతి మత భేధాలు లేకుండా ఒకటై, వసుదైక కుటుంబంలాగా కలసి మెలసి బ్రతుకుతున్నారు. ఉదాహరణకు..

నాతో కలసి పనిచేసే ఒక సహ ఉద్యోగి స్వతహాగా తెలుగువాడు, అందునా హైదరాబాద్ వాస్తవ్యుడు. దాదాపు పదిహేడు సంవత్సరాల క్రిందట ఇక్కడ అమెరికా వచ్చి, ప్రస్తుతం ఇక్కడే స్థిర పడిపోయాడు. ఇతని తల్లి తండ్రులు కూడా కొంతకాలం ఇక్కడ నివశించి, అవశాన దశని మాతృ భూమిలో గడపాలనే ఉద్దేశ్యంతో, ఈ మధ్యనే తిరిగి భారత దేశం చేరుకున్నారు. ఇతను ఓ పదేళ్ళ క్రిందట ఇక్కడే ఉన్న ఓ పరాయి దేశ అమ్మాయిని పెళ్ళి చేసుకున్నాడు. ఇక ఇతని అర్దాంగి విషయానికి వస్తే, ఇందాక చెప్పినట్లు, ఆ అమ్మాయి ఈ దేశానికి పరాయి దేశస్తురాలు. బహుశా పోర్టిరికా అమ్మాయి అయ్యుండవచ్చు. వీరికి ఇద్దరు పిల్లలు. వీరి పేర్లలో కొంత క్రైశ్తవ తత్వం మరి కొంత హిందూతత్వం. (మరి పెద్దైన తరువాత వీరిని ఏమి అనాలో? క్రైశ్తవులనా? హిందువులనా? )

ఇక్కడే పుట్టారు కాబట్టి వారికి అమెరికా వారసత్వం ఉంటుంది, అంతే కాకుండా అమెరికా రాజ్యాంగంలో ఇలాంటి వారికి ప్రత్యేకంగా ఎలాంటి ప్రకరణలు ఉన్నట్లు లేవనిపిస్తోంది. ఏది ఏమైనా, ఇలాంటి వారికి జాతి మత భేధాలు లెవనేది నా భావన. ఇక్కడ మరోక చిన్న విషయం ప్రస్తావించకుండా ఉండ లేక పోతున్నాను. పైన ఉదహరించిన ఆ పెద్దాయనకు ఒక తోబుట్టువు ఉంది. ఆ తోబుట్టువు కూడా హైదరాబాద్ నుంచే వచ్చింది. వచ్చేటప్పుడు చక్కగా పెద్దలు చూసిన పెళ్ళి చేసుకుని, పొందికగా ఓ పదేళ్ళు కాపురం చేసి, తరువాత విడాకులిచ్చేసి, ఇదిగో ఈ మధ్యనే మరో విదేశీయునితో కలసి జివితాన్ని పంచుకునేందుకు ఉవ్వుళ్ళూరుతూ వివాహ నిమిత్తమై తిరిగి భారత దేశం చేరుకుంది.

ఇలాంటి వారందరికీ (భవ) భంధాలే ప్రాధాన్యమనిపిస్తోంది. ఇంతెందుకు, మా పెద్దనాన్నగారి పెద్ద కొడుకు, వరసకు అన్నయ్య, ఇక్కడకు వచ్చిన తరువాత ఒక ముస్లిం అమ్మాయిని పెళ్ళి చేసుకున్నాడు. ఇక్కడ వీరు చేసిన పని మంచిదా.. లేద చెడ్డదా .. అని తర్కించుకునే కన్నా.. ఇలాంట్ వారికి ఏమి ప్రాధ్యాన్యం అని ఆలోచిస్తే అసలు విషయం మనకు భోధ పడుతుంది.

 

ప్రస్తు పుట అమెరికాలో నాకు తెలిసిన / చూసిన వ్యక్తుల నుంచి నాకు తోచినది భంధం అయితే.. మరొక పుటలో ఇక్కడి వారి సంభంధ భాంధవ్యాలెలా ఉంటాయో అవలోకనం చేసుకోవడాని ప్రయత్నిస్తాను.

అంత వరకూ తమ విలువైన స్పందనలకు ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను,

ఇట్లు,

భవదీయుడు

-------------------------------------------
వినదగు నెవ్వరు జెప్పినన్ - వినినంతనే వేగిర పడక వివరింప దగున్
కనికల్ల నిజము దెలిసిన - మనుజుడే పో నీతిపరుడు మహిలో సుమతి