14, మార్చి 2010, ఆదివారం

కన్నీళ్ళు కారిస్తే సరిపోతుందా!!

ఈ మధ్య కాలంలో నా జీవితంలో జరిగిన కొన్ని అనూహ్య పరిణామాలలో ఒకటి, BoSF అనే గుంపులో చేరడం. BoSF అంటే Birds of Same Feather. ఏది జరిగినా మన మంచికే అనే సూక్తిని నమ్మే నేను, ఈ గుంపులో చేరిన తరువాత చాలా భాధాకరమైన వార్తలే వింటూ వస్తున్నాను. వాటిలో ఒకటి ఈ క్రిందనున్న వీడియో కూడా. ఇంతటి చేదు విషయాలను విన్నప్పుడల్లా నాకళ్ళు అసంకల్పితంగా వర్షాన్ని కురిపిస్తోంటే, ఈ గుంపులో చేరడం ఏవిధంగా మంచో నాకు అర్దం కావడం లేదు. ప్రస్తుతానికి ఏడవడం తప్ప ఇంకేమీ చెయ్యలేకపోతున్నాను. కానీ ఏడిస్తే మాత్రం సరిపోతుందా!! ఏమో !! తెలియదు... తెలిసినదల్లా ఒక్కటే.. భాధపడటం.

 

నేనేమి సునీతా కృష్ణన్ కాను. కానీ సునీతా కృష్ణన్ శతృవులలో నేను ఒకడినే. ఇంత వరకూ నేను అచేతనంగానే ఉన్నాను. సునీత నన్ను ఏదో పెద్ద సహాయం చెయ్యమనలేదు కానీ నా ఈ మౌనాన్ని విడనాడమంది. ఇద్దరికి ఈ విషయాన్ని చెప్పమంది. అదే చేద్దామనే ప్రయత్నమే ఈ పోస్టు. నాకు ఉన్న స్టాటిస్టికల్స్ ప్రకారం నా ప్రతీ పోస్టు దాదాపు ఓ వంద మంది చదువుతారు, కానీ అందులోంచి చాలా (చాలా చాలా, బహు చాలా) కొద్ది మంది మాత్రమే స్పందిస్తారు. దీని వెనుక కారణం నా ప్రచురణలో సరైన అంశం లేకపోవడం అంతే కాకుండా నేను వ్రాసే విషయాలు పూర్తిగా స్వవిషయం అయ్యి ఉండడమే.

కానీ ఇవాల్టి ఈ విషయం ఒక్క నాది మాత్రమే కాదు మౌనంగా ఉండే మన అందరిదీ. పదిహేనేళ్ళ వయస్సులో ఎనిమిది మంది కామాంధులచేత మానభంగం చేయబడ్డ సునీతకు అన్యాయం చేసిన కామాంధులు గుర్తుకు లేరని చెప్పడమే కాకుండా, పబ్లిక్ గా పది మంది ఉన్న చోట ధైర్యంగా ఈ సమస్యకి మరియు సునీతకు శతృవులు మీరే అని చెప్పే సాహసం ప్రశంసనీయం. అమ్మాయు మాటల్లో చెప్పాలంటే,

 .. my [Sunitha's] biggest challenge is the civil society, not the human traffickers who beat her up, it is you and me, my biggest challenge is your mind blocks to accept these victims as our own. ..it is not nice to bring them to our home, it is not nice to let our children to befriending them.. can you break your silence, can you open your minds.. can you open your hearts.. accept them as human beings ..

అన్నింటికన్నా హృదయ విదారకమైన విషయమేమిటంటే, ఈ ప్రజెంటేషన్ మొదలు పెట్టినప్పుడు చూపించిన పసికూనల చిత్రాల విషయాలు. వ్రాయాలంటే వేళ్ళు నెప్పి పుట్టటంలేదు కానీ వ్రాసే సాహసం నా మనసుకు రావటంలేదు. మీరే వినండి. ఇంతకన్నా ఎక్కువవ్రాస్తే అది నా భాధ అవుతుంది కానీ సునీతకృష్ణన్ భావమవ్వదు.

5 కామెంట్‌లు:

అజ్ఞాత చెప్పారు...

" నాకు ఉన్న స్టాటిస్టికల్స్ ప్రకారం నా ప్రతీ పోస్టు దాదాపు ఓ వంద మంది చదువుతారు, కానీ అందులోంచి చాలా (చాలా చాలా, బహు చాలా) కొద్ది మంది మాత్రమే స్పందిస్తారు. దీని వెనుక కారణం " ...... విమర్శిస్తారేమో , ఎవడో ఆకతాయిలు తిడతారేమో అని జడిసి, దిక్భంధం చేసుకుని రాతలు రాస్తే , ఓ ఐడి పెట్టుకుని వచ్చి ఎందుకు స్పందిస్తారు? ఈపాటి ధైర్యమే లేని వాళ్ళు, మౌనంగా కన్నీరు కార్చి, కర్చీఫ్ తో తుడుచుకుని భోంచేసి పడుకోవడం కన్నా ఏం చేయగలమో చెప్పండి? అజ్ఞాతలకు స్వేచ్చగా స్పందించే అవకాశం ఇవ్వండి.

Friend చెప్పారు...

Very touching video and presentation!

Amrapaali

Unknown చెప్పారు...

కన్నీళ్ళు ఆత్మ మరియు అంతః శోధనకు మూలాలు

Pranav Ainavolu చెప్పారు...

చదువుతుంటే మనసు కలుక్కుమంది. కళ్ళలో నీళ్ళు సూళ్ళు తిరిగాయి. ఈ దారుణాలు చూస్తే కీచకులూ, సైంధవులూ సైతం సిగ్గుతో తలదించుకుంటారనుకుంట.
నేను జీవించేది ఇలాంటి మనుషులున్న (కాదు మృగాళ్ళున్న) సమాజంలోనా అని నా మీద నాకే అసహ్యం వేసింది.
బాధ పడడం తప్ప ఏమీ చేయలేని వాడిని. కనీసం ఇప్పటికైనా మౌనం వీడాలనుకుంటున్నా...

కెక్యూబ్ వర్మ చెప్పారు...

ఇదంతా కన్నీళ్ళతో పరిష్కారమయ్యే సమస్య కాదు. ఈ మధ్య కాలంలో పెరిగిన సాంకేతికత మరింతగా యువతను పెడదోవపట్టిస్తోంది. మన సమాజం గుప్పెట బంధించిన సెక్స్ విజ్నానం యువతను perverted గా మారుస్తోంది. వ్యవస్థలోని లోపాలను చక్కదిద్దే ప్రయత్నం అందరి బాధ్యతగా గుర్తెరిగిన నాడే దీనినుండి విముక్తి. మృగాలు నయమనిపించింది...

 
Clicky Web Analytics